Skírnir - 01.01.1870, Qupperneq 191

Dflninörk.
FRJETTIR.
191
J)ó hafíi maSurinn byrjaS mál sitt meS Jiessum orSum: „Vjer
ætlum þaS eigi ofharSan dóm um brjef herra J. S., er vjer segj-
um, aS J>aS tolli ekki saman af ö8ru en einberum laumurökum
(naar vi kalde den en Kjœde af Tilsnigelser)11. Hins þarf ekki
aS geta, aS mönnum er neitaS um upptöku svars eptir önnur eins
rothögg. — þess má geta hjer, a8 Ploug og fleiri hafa haft ekki
litla raun af sumum blöSum NorSmanna, er snúizt hafa á móti
Dönum — einkanlega „FöSuriandsflokkinum“ — í íslenzka mál-
inu. þaS er sjerílagi Norsk Folkeblad, blaS Björnstjerne Björns-
sóns, sem tekiS hefir til málsins, og sýnt fram á, hversu öfugt
og óheppilega sje í þaS fariS af hálfu stjórnarinnar, og hversu
litla sæmd Danir hafi haft af öllu atferli sínu á íslandi, og hvernig
þaS hafi dregiS íslendingum til vesaldóms og vanþrifa — og því
mundi heztu gegna, ef þaS losnaSi til fulls undan Danmörku. En
hjer var meiru viS bætt. Höfundur einnar greinarinnar (Jónas
Lie, eitt af skáldum NorSmanna) vill, aS NorSmenn reyni aS
heimta ísland aptur í samband viS Noreg, og bæta svo úr „van-
virSulegri gleymsku sinni“ í Kílarborg 1814. ViS misferli sín á
íslandi hafa Danir opt kannazt meS ýmsu móti, en hitt má ekki
lá, aS uppástunga skáldsins Ijeti þeim ekki vel í eyrum. Ploug
höfSu farizt svo óvarlega — eSa aS minnsta kosti svo óþolslega
— orSin í niSurlagi þess svars til Jóns SigurSssonar, sem fyrr
er af sagt, aS Islendingar mættu vara sig á einu, og þaS væri:
aS Danir yrSu ekki svo leiSir og þreyttir á stappinu viS þá, aS
þeir reyndu til aS losast viS bæSi „kostnaS og mæ8u“, og lóga
svo góSum grip, sem Island væri. En undir eins og Jónas Lie
hreifSi viS lóguninni, kom annar þytur í „FöSurlaudiS", og nú
leggur þaS sáran viS, aS orS sín hafi eigi veriS svo aS skilja,
sem mönnum kæmi til hugar aS selja ísland eSa láta þaS af hönd-
um til neinna manna. þetta mun satt aS vísu, en hjer varS
nokkuS óglöggt í máli Plongs, og þaS verSur bágt aS sjá, aS til-
gangur orSanna hafi þá veriS annar, enaS gera íslendinga hrædda,
ef þeir hjeldi svo áfram aS reyna þolrifin í bræSrum sínum i Dan-
mörku. Allt fyrir þaS megum vjer ekki viS dyljast, aS honum
tókst mun betur í svari sínu um drottinskipti Islands, en í svör-
unum til Jóns SigurSssonar — og viljum vjer þó ávallt virSa þaS