Norðurfari - 01.01.1849, Page 3

ALþlNG AÐ SUMRI.
Veit þá engi, að eyjan hvita
A sjer enn ror, ef fólkið þorir
Guði að treysla, hlekki hrista,
Hlýða rjettu, goðs að bíða!
JÓNAS HaLKORIMSSON.
Olldm mönnum, sem nokkuð hugsa um málefni Islands, verður
nú að vera það Ijóst, að það þing, sem að öllum líkindum á að
halda þar að ári, er einhver hinn merkilegasti viðburður 1 sögu
landsins um langan aldur. J>að er þar, sem Islendingar eiga að
reyna að bæta úr margra alda aðgerðaleysi og hirðuleysi um sjálfa
sig, að svo miklu leiti sem úr þvi verður bætt; þeir eiga að bera
sig að rcisa aptur það vígi, sem einu sinni var svo öflugt, að
landið blómgaðist og eflðist furðanlega í skjóli þess, en sem nú
svo lengi hefur legið niðurbrotið í rústum. En því vissara og
augljósara sem það er, að þctta þing bæði er hið merkilegasta að
tilganginum og eins má verða hið heillavænlegasta að aíleiðingo-
num af starfa þess — því meiri skylda er það líka fyrir hvern
íslending, ungan sem gamlan, að búa sig vel undir það, og yflr-
vega nákvæmlega og kynna sjer þau hin miklu mál, sem á þvi
er tilætlast að útkljáð verði. Einkum er það þó skylda allra þeirra,
sem á prcnti tala, að leiða ei framhjá sjer að hugleiða svo mikilvægt
málefni, og það er þessvegna sem vjer höfum ásett oss, að verja
hinum fyrstu blöðum í riti þessu, til þess nákvæmar að skoða hin
helztu af þeim málum, sem við má búast að rædd verði á þingi
Islendinga að sumri.
Hið fyrsta og merkilegasta af þessum málum, er án efa það,
hver staða Islands eigi framvegis að vera i ríki Friðreks YII. kon-
ungs vors — áður enn menn fara að koma sjer fyrir heima hjá
sjálfum sjer, ríður mönnum mjög á að vera vissir um, að engir
óviðkomandi menn geti slett sjer fram í og spillt málonura. J>að
er nú og heldur cnginn efi á því, að einhver breyting verður að
verða gjörð á sambandi Islands við Danmörk, cða þá að minnsta
kosti eitthvað víst tiltekið um það framvegis. J>að hefur nógu
lengi verið á reiki, svo menn hvorki hafa vitað upp nje niður um það,
eins og eðlilega verður að vera í einvaldsríki, þar sem vilji eins
manns er yfir öllu öðru, og skynseminni líka: í slíkum löndum er
allt í raun og veru óákvarðað, og menn geta því aldrei kallað
að í þeim sje nokkur eiginlcg stjórnarskipan [constitutioj. En nú
þegar einvaldinu er Ijett af, verður eins að fastsetja eitthvað um