Norðurfari - 01.01.1849, Blaðsíða 41

rHELSJS HREIÍINGARNAK.
43
og tilveru fyrir sig, sem reyndar lýsir sjer í allri náttúrunni, en þó
me5 mestu þreki hjá hinni frjálsu skepnu, manninutn; og hjá hon-
um kemur hún einmitt allra Ijósast fram í óendanlegum tilbreytingum
hins grcinda hljóðs, eða orðonum. “ðlaðurinn knýr fram,” segir
AV. v. Humboldt,* “hið greinda hljóð, sem er undirrót og vera
alls máls, af hinum likamlegu verkfærum sinum fyrir sakir nauð-
synjar sálar hans; og dýrið mundi geta gjört hið sama, ef slík
nauðsyn væri fyrir hjá því.” Allt mál er því eitt og hið sama
1 eðli sinu, cn það kemur fram í svo mörgum myndum og búningi,
að menn hafa flokkað allar málsættir og tungur í 7 höfuð-flokka;
þeir eru:
I. Hinn kín-japanski málflokkur, sem gengur yflr allan
suðaustur-hluta hálendis Aptur-Asiu og allar sjáfarstrendur
fyrir austan Ganges ós, að undanteknu Malakkanesi, norður
fyrir Korea, ásamt öllum eyjum í Kínlands og Japans hafi.
II. Hinn tartarski eða mongólski málflokkur, sem gengur
frá norðaustri yfir allt miðbik og hálendi Asíu fyrir norðan
og vestan hinn kín-japanska, þaðan til suðvesturs fram
með Iran (Perslandii og (þó engan veginn einsamall) yfir
mestan hluta Litlu-Asíu og hin grisku lönd í Evrópu.
III. Hinn úralski, tsj údneski eða finnski málflokkur,
sem gengnr frá Uralfjöllum norður til beggja handa, fram með
öllum norður ströndumAsíu og Evrópu, ylir Finnmörk, Finn-
Iand og nokkur lönd fyrir sunnan Helsingjabotn — en suður
frá um mestan hluta hins ungverska há- og sljctt—lendis.
IV. Hinn malayski málflokkur gengur allstaðar þar, sem
vjer áður höfum sagt að sá kynstofn eigi heimili. — Sama
er að segja um.
V. Ameríku málflokk; þó verða menn líklega Iíka að álíta
að han gangi yfir Tsiúklsjaland, Kamtsjatka og hinar kúrilsku
eyjar norðaustast I Asiu;1** og það er jafnvel ei ólíklegt að
menn, þegar betur er búið að rannsaka Ameriku mál,
finni skildugleik milli þeirra og hinna tsjúdnesku mála, og
að þá, þegar samband hins tsjúdneska og hins lartarska
málflokks er orðið Ijósara, á þann hátt sannist grunur sá um
skildugleik hins mongólska og Ameríku kynstofns, sem þegar
útlitið vakti.
VI. Afríku málflokkur gengur yfir allan þann hluta Suðurálfu,
sem ei er talinn til hins næsta.f
* Úber die Kawi-Sprache, Inng. bls. I.XXXI. (hjíl v. Roon).
M þessvegna segia inenn nu og að Tsjiíktsjar hiíi beggia inegin við Behrings
snnd, en iivort þeir hafi farið úr Asfu til Amerfku, eða gagnstætt, er ei hægt
að segia; þó kann máifræðin Ifka að geta skýrt þetta, því sanni liixn að
Mongóla og Ainerfku kyn sje eitt, þá ínun lnönnuin þykja sennilegra að dlíta
að elzti bústaðurinn sje f Asíu heídur enn l Ainerfku.
f Vjer höfum áður getið þess, að ínenn væru í efa um hvort inenn eptir
títliti heldttr ættu að telja Norður-Afrlktunenn (Berbera) til Æþjópa eða
Kákasus kyns, af því tnál þeirra væru svo lftt kunnug. Hjer stendur þvf líkt