Andvari - 01.01.1885, Qupperneq 128

122
Laxveiðar og silungsveiðar.
þar sem svo vel stendur á með hitann, pá hofir það hina
mestu þýðingu fyrir jurta- og dýralíf.
Hjá Halldóri hónda á Kálfaströnd hafði jeg hið
bezta tækifairi til að rannsaka Mývatn nákvæmlega, þ. e.
hætti fiskanna. Halldór var duglegasti veiðimaðurinn,
som jeg hitti við Mývatn, og það sem hann sagði
mjer, álít jeg áreiðanlegt. Við Kálfaströnd hrygnir
fjallurriðinn eptir 20. viku sumars, þ. e. a. s. eptir 20.
september, og það er ætlun manna, að hann hrygni
svo snemma af því, að svo margar uppsprettur eru þar
í suðurparti Mývatns. Við Geiteyjarströnd byrjar got-
tíminn nokkru seinna. í desemberm. ór gottíminn lið-
inn; en þó eru dæmi til þess, að birtingur, kominn að
goti, hafi veiðzt eptir miðjan apríl. Jeg rannsakaði
tímgunarfæri nokkurra af fiskunum, sem veiðzt höfðu.
Hvorki hrognin nje svilin virtust þó hafa náð þeim
þroska, sem þyrfti til, að fiskurinn gæti þegar hrygnt
í lok septemberm. Eggin voru ekki stœrri en mustarðs-
korn, og Halldór sagði mjer, að þau yrðu eins stór og
matbaunir.
Við suðurpartinn á Mývatni er mikið talað um
lítinn fisk, sem kallaður var »krús». Eptir nokkra á-
rangurslausa fyrirhöfn tókst mjer að ná í einn af þeim
fiskum.. I3að er naumast .annað en sjerstök birtings-
tegund, en hún er einkennilega dökk, og höfuðið er
stærra en á birtingnum, eins og fiskurinn annars allur
er þreknari. Hann kvað einkum hafast við í skorum og
gjótum og líka hellum í hrauninu, og það er ætlun
manna, að margir vatnakatlar í jörðu niðri uppi 1 land-
inu standi í sambandi við Mývatn. I?að getur verið, að
fiskurinn hafi fengið útlit sitt af veru sinni í þess hátt-
ar vötnum niðri í jörðunni, og sje þess vegna dökkur.
Sögur um göng niðri 1 jörðunni frá einu vatni í annað
erú annars algengar á íslandi; í Mývatnssveit tala menn
um hring, sem einhver hafði misst í vatnið, og sero
fannst aptur í silungi úr vatni einu við Húsavík.