Andvari - 01.01.1885, Side 134

128
Laxveiðar og silungsveiðar.
líka kemur úr Svínavatni. í Laxárvatni er enginn lax,
nema að því leyti, sem laxinn er neyddur til að fara
yfir suðurendann á því, til þess að komast upp í þann
part af ánni, sem er á milli Svínavatns og Laxárvatns.
Aldrei kvað neinn lax hafa náðzt í Svínavatni, og eng-
inn veit heldur til að laxinn hrygni í Laxárvatni, en
þar á móti hrygnir hann í ánni milli vatnanna, og eins
annarstaðar í Laxá fyrir ofan fossinn, en fyrir neðan
hann er nú aðalveiðin. Mikið er af jurtum í Laxár-
vatni, og þar kvað líka vera mikið af fiskum. Jeg gat
ekki fengið að vita neitt greinilega um það, af því bónd-
inn hafði drukknað um vorið, þar sem liann var úti á
ís við veiðar. Enginn bátur var á vatninu.
Arið 1884 höfðu fáir laxar veiðzt. Fiskurinn er
fremur smár. Áin getur ekki talizt neitt sjerlega góð
laxveiðiá. Kiðblettir er þar fáir, vatnsmegnið ekki mik-
ið, og einkum fyrir neðan fossinn eru langir kafiar mjög
grunnir, en lítið þar af gjótum. Það er mjög auðvelt
að sjá, hve nær fiskurinn gengur í ána, og að veiða hann.
Að hinu leytinu cr mikið af slýi í ánni, og þar er því
að öllum líkindum mikið æti handa laxaungunum. Samt
gat jeg ekki orðið þar var við unga laxkynjaða fiska.
Þar á móti veiddust margir urriðar á öngul (alltaðþrem
pundum liver), allir vel feitir.
Jeg kom aptur að Blöndu í leiðinni til Blönduóss.
í Blöndu er laxveiði lítil sem stendur. 1884 höfðu ekki
náðzt nema fáeinir. Laxurriði og fjallurriði er veiddur
í lítil lagnet og á færi. Á Blönduós ætti að brúka á-
dráttarnot og háfnet (Ruser).
Begar veðráttan fór dálítið að batna, fór jeg til
fossanna nálægt Blönduós (20. ágúst); þar er vciðin
mest. Eigandinn að Enni, Sveinn Kristófersson, sem á
veiðirjettinn, var með mjer. Hann og faðir hans hafa
reynt að veiða þar síðan 1854. í samfieytt 3 ár, 1867
—69, liafði ekkert veiðzt þar, eins og 1884. þar á móti
liafði fyrir 9 árum síðan veiðzt þar vel, — 200 laxar.