Andvari - 01.01.1885, Qupperneq 155

Laxveiðar og silungsveiðar.
149
lax í soðið. Sjálfsagt rnundi það vera ntjög þægilegt;
en hver hyggin þjóð kýs lieldur, að eignir landsins fari
vaxandi.
Ef menn vilja við lialda og auka laxveiðina, þá
verða menn líka að velja um hana og selveiðina. Um
það er til gamalt máltæki, sem enner haldið gilt og gott
á íslandi. Eptir minni skoðun cr tími til kominn, að
sanna hvað það er rangt. »Allt er safl hjá selveiði»,
segja menn. Það hefir verið satt áður en hægt var að
flytja laxinn út, og það er náttúrlega satt fyrir þá, sem
hafa góða hentugleika á að veiða seli, en ekki geta
stundað laxveiði. Ef menn við halda og .auka laxvoið-
ina á íslandi, þá mega menn ekki hlífast við að reka
selnia burtu með öllu hugsanlegu móti og á öllum tím-
um árs. Selurinn jetur nefnilega mikið af laxi og hon-
um þykir líka silungur góður. En betri þykir hon-
um lax, og rneiri matur í honum, alveg oins og okkur.
Þess vegna eru selir í ósunum á öllum laxám; ef til
vill rekur hann nokkra laxa upp í árnar, en hann hcfir
þá á undan lagt háan toll á þá. J>að má sanna þetta
með reikningsdæmi. Menn verða að eins að minnast þoss,
áður en dæmið er sett upp, að sanrkvæmt náttúrufari
laxins er það óhjákvæmilegt fyrir hann, að ganga upp í
árnar til þess að hrygna; það er ekki annað, sem rekur
hann upp. Setjum þá, að einhver maður geti drepið
lOOseli á hverju ári, og að hann geti fengið 10 kr. fyrir
hvern, og það getur hann þó ekki fengið á íslandi. Af
þessari veiði hefir hann þá lOOOkr. tekjur. Jcgsetenn
fromur, að þessir selir Iiaíi ekki lifað hver um sig í ánni
eða nærri ósnum nema fjóra mánuði; það verður 120
dagar; og að hver um sig hafi ckkijetið nema 5 pund
á dag af laxi. Selirnir kosta þá 60,000 pund af laxi,
eða hjer um bil 20,000 krónur, og þó lítiö í lagt. Ef
monn halda, að þeir geti varið takmörkun á solveiðinni,
af því að hún sje skynsamlegur landsbúskapur, þá verða
menn að setja upp líkt dæmi og þetta. Annars verða