Hlín - 01.01.1951, Qupperneq 23

Hlin
21
ár, er það spá mín, að allar þessar mæðrasagnir verði eft-
irsóttar hjá komandi kynslóð, og í því trausti ætla jeg að
biðja „Hlín“ að geyma innan sinna spjalda þessi litlu
drög úr minningu móður minnar. — Hún var fædd 19.
janúar 1850 að Syðra-Fiílholti í Landeyjum í Rangár-
þingi. Páll faðir hennar var Brandsson frá Galtarholti,
Erlendssonar að Sperli Sigurðssonar í Flekkuvík, Gísla-
sonar prests að Kros'si í Landeyjum, Eiríkssonar prests
Þorsteinssonar að Krossi. Feðgar þessir þjónuðu Land-
eyjaþingum um 60 ára skeið á 17. öld.
Móðir mín elskaði og virti mikils æskuheimili sitt alla
tíð, það var mannmargt og umhverfið skemtilegt, þar var
oft gestkvæmt. Þetta var samkomustaður sveitarinnar,
þar var þinghald um margra alda skeið, og eru þar ýms
örnefni, sem er nokkurs konar rúnaletur liðinna alda á
þessum stað, svo sem Lögrjettuhólar og Byskupslág í tún-
inu skamt frá bænum, það er djúpur hvammur í fögrum
hólum og var þetta leikvöllur móður minnar með æsk-
unni, sem henni var samtímis. Þarna var samliggjandi
túntorfa frá 7—8 búendum, svo í góðu veðri drógu börn-
in sig oft saman til að skemta sjer að þessu litla en fagra
byskupssetri, og var umhverfinu svo háttað, að það var
rjettmæli að í þessum ferðum færu börnin „Heim til
hóla“ að skemta sjer. Svona staði og samkc'nur elskar
fólkið jafnvel mörgu öðru fremur alla sína tíð, því minn-
ingar æskunnar eru jafnvel mótaðar dýpra en margan
grunar. Þar eru oft á ferðinni frumdrög lífsins, með öðr-
um orðum æskudraumar. Sumir rætast og sumir ekki,
eins og gengur. En þegar æskan er horfin gengur alvara
lífsins í garð, þá eru það hin alvarlegu störfin sem kalla
hvern og einn til starfa og dáða.
Á mannmörgu heimili fyrir 80 árum urðu að vera mik-
il afköst innanbæjar eins og það var orðað: tóvinnan svo-
kallaða. Þar kom til elja og ástundun svo vel færi. Það
fjell í hlut móður minnar að vefa flestar voðir á þessu
mannmarga heimili meðan hún var heimasæta, og til