Hlín - 01.01.1951, Page 112

110
Hlin
Til að bæta dálítið úr þessu, hefur komið til álita, hvort
ekki væri haganlegt að gera kort, sem öll væru söm að
stærð og gerð, en breytt að litum eftir verðgildi þeirra.
Upphæð hvers korts skyldi vera kr. 5,00, 10,00, 20,00,
50,00 eða 100,00. — Kortin þurfa að vera einkar snotur
og eiguleg, svo fólk hefði gaman af að eiga þau og gefa. —
Þar sem kort þessi yrðu tákn gjafarinnar, þurfa þau að
vera þannig úr garði gerð, að þægilegt sje að halda þeim
saman. — Gefandinn kaupir þá slík kort og síðan lætur
viðtakandi skrá upphæðirnar í bók, er væri sjerstaklega
ætluð fyrir slíkar innstæður. — Mundi hverju ferm-
ingarbarni ekki síður þykja gaman að fá 20 til 100 kort á
kr. 5,00 eða kr. 10,00 hvert kort, en jafnmörg símskeyti.
Ef börnum væri við ýms tækifæri gefin slík kort,
mundu þau geta átt álitlega upphæð, er þau væru komin
á legg, og gæti það orðið góð stoð sem námsfje eða við
stofnun eigin heimilis.
Einnig er jeg sannfærð um, að mörg húsmóðirin vildi
gjarnan fá slík gjafakort við ýms tækifæri. Gæti hún þá
safnað þeim saman til kaupa á einhverjum hlut eða tæki,
er heimilinu kæmi vel að eiga, en erfitt mundi vera að fá
fje til á annan hátt. — Einnig gæti hún notað andvirði
kortanna sem orlofsfje.
Það er ólíkt skemtilegra að senda slík kort til vina og
kunningja, heldur en verðgildi þeirra í peningum, elleg-
ar að kaupa ýmsa hluti eða einhverja bók, aðeins til þess
að gefa eitthvað, án þess að vita, hvort viðtakandi liafi
gaman eða gagn af gjöfinni.
Kortin geta í einfaldleik sínum og látleysi varðveitt
minninguna um góðan hug gefandans um langan aldur.
Þess er líka að vænta, að margur gæti sparað sjer saman
sjálfur í smávarasjóð með því að kaupa sjer eitt kort, alt
eftir efnum og ástæðum í hvert sinn, og nota fje þetta, ef
eitthvað sjerstakt þætti við þurfa.
Þannig má á margan hátt, og á fleiri vegu en hjer eru
taldir, notfæra sjer gjafakortin.