Hlín - 01.01.1951, Blaðsíða 25

Hlin
23
búskapartíð þeirra fyrir erfiða aðsókn á heyfeng; og þá
var oft erfitt hjá móður minni, sjerstaklega um sláttinn.
Fólkið varð að liggja frá allan engjasláttinn, þá hvíldi
á henni matreiðsla, mjaltir á ám og kúm og þjónustu-
brögð að nokkru leyti líka, svo breyttist þetta alt til batn-
aðar, þegar farið var að bæta jörðina og hún sameinuð
einbýlisjörð. — Annars voru þau foreldrar mínir altaf
sæmilega efnuð, fremur veitandi en þurfandi, enda tóku
þau vel á móti öllum gestum, sem að garði báru. — Jeg
man að förumenn, sem fóru víða, gistu oft hjá okkur,
stundum fleiri daga. Mamma hafði gaman af að fræðast
at þeim um ættfræði og sagnir, því hún var mikið fróð-
leiksfús og ættfróð eftir því sem hægt var. — Þessir ferða-
langar þóttu og voru oft skemtilegir að ýmsu leyti. — Á
vetrarkvöldum var oft skemtilegt, sögur voru lesnar og
rímur kveðnar einstaka sinnum, og þau fáu blöð, sem
voru í förum, voru lesin líka þegar þau komu. Það þótti
góður gestur þegar pósturinn var á ferðinni. Þá var auka-
póstur frá Odda að Ljótastöðum.
Húslestrar voru reglulegir að þeirrar tíðar hætti alla
daga frá haustnóttum og fram á vor og alltaf sungið við
lestur. Móðir mín var vanalega forsöngvarinn. Jeg varð
aldrei annars var en hún kynni öll þau lög, sem við áttu,
bæði á sunnudögum og rúmhelgum dögum. Hún hafði
þýða rödd og milda, og kunni mikið af sálmum, Jdví hún
var bókelsk og las mikið. Hún skifti Jressum lestri nokk-
uð niður á dagana eftir efni, þannig að á helgum dögum
varði hún tómstundum sínum til að lesa guðsorðabækur,
en hinar veraldlegu sögur fremur rúmhelgu dagana, þeg-
ar stundir gáfust frá öðrum störfum. Mamma átti dálítið
bókasafn, sem hún hirti vel og var mjög ant um. — Hús-
lestrana lásu }:>au bæði eftir því sem á stóð, faðir minn og
móðir, og voru þær stundir hafðar hljóðar og helgar. —
Móðir mín kendi okkur bræðrum, sem voru tveir, jeg
sem þessar línur rita og Geir bróðir minn í Gerðum. —
Jeg man þegar móðir mín var að kenna mjer bænir og