Hlín - 01.01.1951, Qupperneq 69
Hlin
67
Jeg er komin að landamerkjum Noregs og Finnlands.
Finnar byrja á því að sýna á korti, hve marga handavinnú-
skóla þeir eigi í landinu. — Þá sýndu þeir hörinn óunn-
inn og á ýmsum stigum, þangað til hann var fullunninn í
dúkum og fínum kniplingum. — Finska sýningin var
glæsileg og fjölþætt-. — Jeg festi fyrst og fremst auga á því,
sem unnið var úr ull, það efni var mjer svo kunnugt og
kært. — Þarna voru þrjú kjólaefni úr ull, einskeftu-vefn-
aður. Þau mintu mjög á íslenska vinnu, þráðurinn ekki
eins snúðmikill og hjá okkur og gisnara ofinn. — Þarna
voru flosuð teppi úr ull, með löngu flosi. — Þau voru
glæsileg og falleg. — Jeg býst við, að þetta hafi verið lista-
verk í litum og gerðum, unnið af æfðri hendi, sem kunni
og leika sjer með gerð og liti. — Ekki veit jeg hvað mikið
af þessari margþættu og fallegu vinnu var frá heimilun-
um. En margt var frá heimilisiðnaðarskólum. — Það var
oft á það minst, að bæði í Finnlandi og Noregi hefði ver-
ið mikil vöntun á efni til heimilisiðnaðar handa almenn-
ingi.
Við hliðina á Finnum og fyrir miðjum enda skálans
með þil á tvo vegu er Danmörk. — Hún átti þarna falleg-
an, hlýjan og vinalegan bás. — Danir og íslendingar áttu
sammerkt í því, að alt sem þeir sýndu, sóttu þeir heim á
heimilin, og þeir leggja ekki, fremur en við, sjerstaka
áherslu á söluiðnað. — Danir fara dáh'tið aðrar leiðir en
hinar þjóðirnar, þeir hafa ekki eins mikið af vefnaði,
meira af smáum munum. Þó er þarna ofið myndateppi
fyrir miðjum vegg. Það vekur eftirtekt. — Þeir sýna beina-
vinnu, þeir sýna prjón og útsaum, og muni frá Færeyjum
og Grænlandi. — Danir leggja mikla áherslu á að efla
heimilisiðnaðinn. Telja að hann sje nauðsynlegt hjálpar-
meðal í uppeldi þjóðarinnar, og nauðsynlegur til heimil-
isprýði og heimilisgleði. — Hann rekur burtu ólundina.
— Hann gerir það á sama hátt og sólskríkjan hans Páls
Ólafssonar. — Danskur heimilisiðnaðarfrömuður, hjelt
5*