Hlín - 01.01.1951, Blaðsíða 81
Hlin
79
spólurokkur standa nálægt í horninu hjá vindunni, og
hespuhjólið hvílir sig til morguns, þar til húsmóðirin
hespar af snældunum og leggur um leið dóm á, hver
stúlknanna sje besta spunakonan.
Þær kunna að spinna ennþá heima á Islandi dettur
mjer í hug um leið og jeg skoða fataefni karla og kvenna,
sem eru prýðilega tætt. — Margskonar prjónles er þarna,
þar á meðal hárfín togsjöl, sem gljá eins og silki, glugga-
tjöld, spunnin úr togi og prjónuð, fíngerð, sem híalín og
líkjast til að sjá rósavefnaði.
Þarna stendur ung, íslensk stúlka, sem jeg þekki, og
skoðar vefnaðarvöruna vandlega, sjerstaklega veggdregl-
ana. — Hjer gefur að líta glitvefnað, krossvefnað, salons-
vefnað og brekánsvefnað. — Munirnir til sýnis með þess-
um ýmislega vefnaði eru: Veggdreglar, ábreiður, borð-
dúkar, sessur, húsgagnafóður, gólfábreiður o. fl., alt prýði-
lega unnið. Svo eru gólfmottur af margskonar gerð: Hekl-
aðar, prjónaðár, ofnar og flosaðar. — Ýmiskonar útsaum-
ur er hjer líka, þar á meðal forníslenskur saumur á einni
sessunni og svo blómstursaumur gerður eftir fornum upp-
drætti. — Sessuver, skatterað eftir uppdrætti gerðum af-
Sigurði Guðmundssyni, málara, einnig glitsaumur, kross-
saumur og baldýring. Gamalt rósaflos af fornum hempu-
borða hafa þeir gaman af að skoða, sem þekkja gamlar
hannyrðir. — Hjer úir og grúir af rósavettlingum, ullar-
sokkum og íleppum af allri gerð. Islenskir skór af ýmsri
gerð, líka sútuð gæruskinn og lambsskinn. — Fólkið dáist
að sýnishornum af silfursmíði, trjeskurði, bókbandi og
bókastoðum gerðum úr íslenskum leir.
Margt fleira er hjer að sjá heiman að, en dagur er að
kvöldi kominn og mjer hefur orðið tafsamt að skoða það
alt.
En jeg tek undir með gömlu konunni, sem var hjer á
sýningunni snemma í dag. Þessi sýning er með svo sjer-
kennilegum, íslenskum brag, að hún gæti ekki tilheyrt
neinni annari þjóð. — Jeg hef hlustað á hvað fólkið hefur