Hlín - 01.01.1951, Blaðsíða 96
94
Hlin
Nokkur orð um Safamýri.*
EFTIR GUÐJÓN JÓNSSON, bónda i Ási.
Á síðari hluta nítjándu aldar og um aldamótin var all-
mikið rætt og ritað um Safamýri. Þá voru menn að vakna
alvarlega til umhugsunar um, að hún væri í mikilli hættu
af ágangi vatns að sunnanverðu, og að eitthvað þyrfti að
gera til þess að reyna að forða henni frá alvarlegri eyði-
leggingu,
Eins og aðstæður manna voru þá til fóðuröflunar fyrir
fjenað sinn, þegar túnin voru, víðast hvar, aðeins karg-
þýfður smákragi kringum bæina og engjarnar innan um
bithagann, ógirtan, bitinn og troðinn af fjenaði þeim, er
gekk um hann, var Safamýri mikið og gott verðmæti,
sannarlegt forðabúr til heyöflunar, ekki aðeins fyrir þá,
er áttu slægjur í henni, held'ur og alla þá, er aðstöðu höfðu
til þess að afla fóðurs þar, þótt það væri erfitt og langt hjá
mörgum, er neyddust til þess úr nærliggjandi sveitum.
Fyrir aldamótin 1900 var heyjað í Safamýri á hverju
sumri frá Næfurholti og Haukadal á Rangárvöllum, þótt
það tæki 2 daga að koma einni ferð heim ('9—10 kl. lesta-
gangur hvora leið).
Safamýri er tungumynduð, mishæðalaus sljetta og ligg-
ur vestanmegin Ytri-Rangár, frá Bjólu suðvestur að
Frakkavatni, um 8—9000 metrar á lengd með litlurn halla
til útsuðurs. 1882 var liún talin vera 4300 dagsláttur.
Engin lýsing er til af Safamýri um aldamótin 1800, en
sagnir eru um að hún hafi þá verið fremur graslítil, víða
* Jeg hef lengi haft hug á að fá ljósar frjettir af Safamýri, þessu
einkennilega fyrirbrigði í landafræði íslands. — Guðjón bóndi í
Ási, nágranni mýrarinnar, varð vinsamlega við beiðni minni um
upplýsingar. — H.