Hlín - 01.01.1951, Blaðsíða 57
Hlin
55
inn. Ef skynsamlega er sett og vel unnið, má fá góða upp-
skeru úr görðum, þó heyin nýtist illa.
En betur má, ef duga skal. Og trúað gæti jeg því, eftir
fólksleysinu að dæma í sveitunum nú, að engu minni
þörf væri nú en áður að hafist væri handa með endurnýj-
uðu átaki í umferðargarðyrkju. — Og svo fer nú rafmagn-
ið að koina út um sveitirnar, og þá verður hægra um vik
með alla smáræktun undir gleri. — Nú er kominn tími til
að fara að hugsa um gróðurhús, upphitað með rafmagni.
En það útlieimtir vinnukraft og mikla nákvæmni og væri
því gott að liafa ráð á hjálparstúlku. Þó ekki væri nema
að vorinu.
Fyr verðum við ekki ánægðar, og takmarkinu ekki náð,
en komið er gróðurhús á hverju einasta heimili í landinu,
svo unt verði að hafa grænmeti á borðum árið um kring.
NIÐURLAGSORÐ.
Jeg nefni þetta greinatkorn Vökumenn, af því að það
er svo margskonar gróður, sem þarf að vaka yfir og hlynna
að. Ræktun lands og lýðs fer svo mikið saman, eftir svip-
uðum farvegi. — Mjer finst margt svo líkt með börn og
blóm. Þegar verið er að gróðursetja, er alt undir því
komið með fegurð og þroska jurtarinnar eða barnsins,
að vel og viturlega sje með hana farið og yfir henni vakað
frá upphafi. Hugleiðingar niínar um garðræktina geta
ekki endað annarsstaðar en við mannræktina. Nú um
skeið hefur æska sveitanna dregist úr hollu og friðsælu
sveitalífi, og horfið í fjölmennið þar sem hún er í mikilli
siðferðislegri hættu, og afleiðingin verður óhjákvæmi-
lega úrkynjun. — Meðan unga fólkið vill lieldur eyða
bestu árum æfi sinnar í fánýti malarlífsins og eyða dýr-
mætum tíma á svallstöðum á kvöldin, er ekki von að vel
fari.
Jafnframt er stefnt að því að búa þannig að málum
kirkjunnar í dreifbýlinu, að hún hljóti að missa áiirif og