Hlín - 01.01.1951, Qupperneq 138
Í 36
Hlín
sem jeg kom í á Akureyri. Áður hafði jeg komið í búð Magn-
úsar Sigurðssonar á Grund. Þama var um ólíkt meira að gera.
Best man jeg eftir leikföngunum. Þau voru bæði í hillum og
hjengu uppi í búðarloftinu: Lúðrar, vagnar, hestar o. fl., flest
úr pjátri og málað með ýmsum skrautlitum. Ekki fjekk jeg neitt
af þessu og man heldur ekki til að mig langaði til að eignast það,
þó gaman væri að horfa á það. — Það eina, sem jeg fjekk þarna
var dálítil mappa með pappír. Langaði mig í pappírinn, því jeg
var þá stundum að skrifa upp kvæði. Meðan við stóðum þarna
við kom frú Havsteen fram í búðina. Mjer fanst jeg aldrei hafa
sjeð konu sem var lík henni. Hún var stór og fyrirmannleg og
talaði dönsku. Hún fór eitthvað að tala við mömmu og segir um
mig: „Hun ligner sin Far, hun har brune Öjne.“ — Mig minnir
að hún gæfi okkur brjóstsykur. — Svo var lagt af stað aftur inn
í bæinn. Þar voru hestamir látnir í hestarjettina meðan við
töfðum þar í húsi og fengum góðgerðir. Veðrið hafði birt og
batnað er leið á daginn og fengum við nú gott veður á heimleið-
inni. — Eftir þetta fengum við að fara í kaupstað einusinni á
sumri, en ekki man jeg svo sem neitt eftir þeim ferðum, en
þessi fyrsta ferð er mjer eins í minni og hún hefði verið farin
í gær.
Það þykir ef til vill einkennilegt, þeim sem nú eru ungir, að
það skyldi vera riðið aftur og fram um bæinn, eins og við gerð-
um. En þetta var alsiða þá. Flestar verslanir voru í Innbænum
og voru þá hestamir oftast geymdir í hestarjettinni, sem nú er
búið að rífa, meðan staðið var við, en þyrfti maður að fara út á
Oddeyri, var sjálfsagt að fara það ríðandi. Þá voru engir bílar,
ekki einusinni reiðhjól til að fæla hestana. En lög voru það, sem
þó ekki mun ætíð hafa verið fylgt, að ekki mátti ríða hart um
götur bæjarins.
Akureyri hefur mikið breyst og stækkað síðan þetta var, svo
hún má nú teljast óþekkjanleg. En í mínum augum er hún ekki
með slíkum æfintýrablæ, sem hún var, er jeg sá hana í fyrsta
sinn sumarið 1893.
R. E., Stokkahlöðum.
1 Slysavarnafjelgi íslands, sem var stofnað 1928, voru á 20 ára
afmælinu 126 deildir með 20 þúsund fjelögum. — Björgunar-
stöðvar 60 víðsvegar um landið og 16 skipbrotsmannaskýli.