Hlín - 01.01.1951, Blaðsíða 56
Hlín
0 54
ljet ekki mikið yfir sjer. Enginn skóli eða próf til þess að
slá um sig með — aðeins starf. — En eins og mörg heimili
voru og eru stödd með vinnuhjálp, þá veit jeg ekki hvort
nokkurntíma hefur verið unnið heillavænlegra verk, en
að veita einmitt þessa hjálp.
Umferðargarðyrkja er töluvert erfið, eins og gefur að
skilja. Enda svo best fengur í komu garðyrkjustúlkunnar,
að hún geri skyldu sína og sje ekki sjerhlífin.
Að vorinu, meðan vorannir, undirbúningur og sáning,
stendur yfir verður alt að vera á sprettinum. Svo byrjar
arfavinslan. Um initt sumar, þegar minst er að gera í
görðunum, tekur stúlkan þátt í heyvinnu. Einnig hefur
hún með sjer dálítið af barnasniðum og saumar og bætir
þegar innistöður eru. — Svo kemur september, og þá fær
garðstúlkan nóg að starfa. Þá er grænmetismatreiðslan,
og leiðbeining um hvernig á að taka upp kartöflurnar,
flokka, geyma og hagnýta.
Þannig er í aðaldráttum starf garðyrkjustúlkunnar yfir
sumarið, eða þannig var það þau sumur, sem jeg undir-
rituð stundaði það, og á þennan hátt kemur starf hennar
að góðum notum.
Jeg býst við, að þær húsmæður, sem nú eiga garða sína
fulla af þroskuðum kálhausum, kartöflum og ýmsu græn-
meti, og eru komnar á lagið með að nota það og finna
hvílík blessun og búdrýgindi það eru að geta farið í
garðinn og sótt þangað hollan, efnaríkan og ljúffengan
mat, þegar lítið er til af öðru nýju, að þær vildu ógjarnan
hafa farið á mis við þessa hjálp, sem kvenfjelögin veittu
þeim.
Það hefur oft verið látið klingja, að það sje ómögulegt
að rækta kartöflur eða kálmeti vegna óhagstæðrar veðr-
áttu. Mín reynsla er ekki á þá leið. Hjer á landi er víða
auðvelt að rækta matjurtir. Jarðvegur góður, og víða
mjög góður. Og hvað veðráttuna snertir, er hægra að
fást við garðana, þó óþurkasamt sje, heldur en heyskap-