Hlín - 01.01.1956, Síða 8

6
Hlin
kvaddar til ráða. — llúsmæðrunum, auk heldur öðrunr
konum, datt ekki í lntg að taka þátl í samræðum gesta,
eða rjettara sagt, þær tóku ekki þátt í þeim, þær sátu
heldur ekki til borðs nreð gestunr, en þær þjónuðu til
borðs. — Ætli nraður muni ekki þá tíma, þeir eru ekki'
svo langt undan landi.
Nú er öldin önnur. — Nú eru konur jafnokar karla
við mentun og störf. — Sjálfstæðar. — Undirlægjuskapur-
inn mátti missa sig.
Hin almenna vakning lrófst með því að nrentun
kvenna variaukin. — En með aukinni nrentun var konun-
um fengin vopn í hendur til framsóknar og samtaka,
enda lrafa þær notað sjer þau vopn þessi 100 ár, sem talið
er að hreyfingin sje aðallega bundiir við.
En enginn viðburður, engin vopn, urðu þeinr sigur-
sælli í.baráttunni, þó merkilegt sje, en heinrsstyrjaldirnar
tvær. — Fátt er svo að öllu ilt að ekki boði nokkuð gott.
— Tvær heimsstyrjaldir með öllum sínunr ógnunr og
skelfingum lrafa lyft konum upp í hin æðstu sæti þjóð-
fjelágsins, bætt kjör þeirra í öllum stjettum og aukið
álit þeirra meðal hárra og lágra. I’að þurftu tvær heims-
styrjaldir til þess að þetta nrætti takast.
Konurnar sýndu með óeigingirni sinni og fórnfýsi á
þessum ógnatímum, að þær voru þess verðar að teljast
jafnokar karlmannanna, sem unnu á vígvöllunum. — Þær
fórnuðu sínu helgasta. Þæ-r tóku að sjer störf' karhnanna,
þegar þeir þurftu að yfirgefa heimili sín og franrleiðsl-
una, og bættu þeim á sín verk, þótt þau væru þeim harla
ókunn, og það sýndi sig að þeim mátti treystia, þær unnu
verkin með prýði. — Menn hlutu að viðurkenna dugnað
þeirra og afrek. — Og að seinna stríðinu loknu var þeim
opnuð leið til hverskyns rjettinda í flestum löndum.
Og konurnar tóku þeinr fagnandi. — Aldrei hefur
sanrtakamáttur kvenna verið sterkari eir jressi árin. —
Aldrei hafa konur hrint fleiri nauðsyrijamálum áfram
með sameiginlegu átaki en einmitt þessi árin.