Úrval - 01.02.1943, Page 53

Úrval - 01.02.1943, Page 53
SlÐASTA GANGAN 51 hann að vita, að hann kemst aldrei alla leið. Hann spurði Wilson, hvort hann héldi, að hann mundi hafa það af, og auð- vitað varð Wilson að segja, að hann vissi það ekki. Hið sanna er, að það er engin von. Sunnudagur, 11. marz. Það er auðfundið, að Titus Oates á skammt eftir. Hvað hann eða við gerum, veit guð einn. Við ræddum málið eftir morgun- verð. Hann er hugrakkur og góður félagi, og veit, hvernig komið er, en hann spurði okkur ráða. Við gátum ekki annað en hvatt hann til að halda áfram á meðan hann gæti. Eitt gott leiddi þó af þessum umræðum. Ég skipaði Wilson að afhenda hverjum okkar nægilegt ópíum til að binda enda á þrautir okk- ar, ef með þyrfti, og nú hefir hver okkar þrjátíu töflur, en Wilson sjálfur lítið morfínglas. Mánudagur, 12. marz. Dag- leiðin í gær 6,9 mílur — fyrir neðan nauðsynlegt meðaltal. Ástandið svipað. Oates á erfitt með að draga ... Fimmtudagur, 16. eða 17. marz. Hefi ruglast í dagatalinm Sorglegt ástand hjá öllum. Um hádegi í fyrradag sagði Oates, að nú gæti hann ekki haldið áfram lengur, og mæltist til, að við skildum sig eftir í svefnpok- anum. Það vildum við ekki og lögðum að honum að halda áfram til kvölds. Þó að það væri honum óbærileg kvöl, dróst hann af stað aftur og við kom- umst nokkrar mílur áleiðis. Um kvöldið var hann enn verri og við vitum, að nú dregur að lok- um. Ef þessi dagbók skyldi finn- ast, vil ég, að það sem hér fer á eftir sé gert heyrum kunnugt. Síðustu hugsanir Oates snerust um móður hans. Hann gaf ekki — vildi ekki gefa — upp alla von, fyrr en á síðustu stundu. Hann er kjarkmenni. Nú var stundin komin. Hann sofnaði í fyrrakvöld í þeirri von, að vakna ekki aftur. En hann vaknaði um morguninn — í gærmorgun. Það var grenjandi bylur. Hann sagði: „Ég ætla að skreppa út, það getur verið að mér dveljist.“ Hann fór út í hríðina og við höfum ekki séð hann síðan .... Okkur er kalt á göngunni nú orðið, og alltaf nema á máltíð- um. I gær urðum við að halda kyrru fyrir vegna veðurs, og í dag miðar okkur sáralítið áf ram. Sunnudagur, 18. marz. Flest-
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.