Úrval - 01.02.1943, Page 62

Úrval - 01.02.1943, Page 62
60 ÚRVAL orðið taka flestir læknar hana sem góða og gilda vöru. Svefn er jafn nauðsynlegur líkamanum sem matur og drykkur. I svefninum hlaða líkamsfrumurnar sjálfar sig orkuforða til starfsins næsta dag. Sú orkusöfnun væri ekki möguleg, ef meðvitundin, — með óþolinmæði sinni, vonum og áhyggjum, — væri vakandi. En meðvitundin er aðeins lítill hluti sálarlífsins. Hinn hlutinn er óvitundin eða undir- vitundin, þar sem geymd eru hin ,,gleymdu“ atriði í lífs- reynslu vorri. Óljósar, duldar minningar geta valdið jafn- sterkum hugarhræringum og áhugamál dagsins. Ef þessar minningar slyppu óhindraðar upp á yfirborð hugans í svefnin- um, myndu þær tíðum vekja oss af værum blundi. Gegn því hefir náttúran gert sínar ráðstafanir og valið þá leið að færa þetta hráefni óvitundarinnar, hinar gröfnu minningar, í dulbúning draumsins. Þeim er búið slíkt gerfi, að þær hafi sem minnst truflandi áhrif á svefninn. í vökunni virðast þessir draumar oft hinir fáránlegustu. Sálarfræðin telur þrenns kon- ar svefntruflandi áhrif geta or- sakað drauma. í fyrsta lagi áhrif utan að, sem berast sof- andi skynfærunum, frá um- hverfinu eða líkamanum sjálf- um. I öðru lagi geta hugsanir og áhyggjur frá deginum áður verið á reiki í hinni sofandi með- vitund og þannig ógnað nætur- svefninum. Loks geta gleymdar minningar og niðurbældar hvat- ir teygt kollana upp úr undir- vitundinni og þar með haft þessi sömu áhrif. Draumar, sem til verða fyrir utanaðkomandi áhrif, sýna ljós- legast svefnverndandi áhrif þeirra. ,,Þorstadrauma,“ sem eyðimerkurfarar þekkja vel, getur alla dreymt. Forðist mað- ur að drekka síðari hluta dags og borði eitthvað salt undir svefninn, sækir slíkur þorsti á hann um miðja nóttina, að svefninum er hætta búin. Þá dreymir hann, að hann drekki óhemju mikið vatn. Það er sem tjáð sé með draumnum: Það getur ekki verið, að þú sért þyrstur, eftir að hafa drukkið allt þetta vatn. Svo sefur mað- urinn enn um hríð í friði og má- ske alla nóttina, nema þorstinn verði svo ákafur, að draumur- inn ekki megni lengur að vernda svefnfriðinn.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.