Úrval - 01.02.1943, Side 103

Úrval - 01.02.1943, Side 103
LÓBÓ, KONUNGUR ÚLFANNA 101 upp í nefið á mér fyrir gremju. Og hann hefði getað haldið áfram að herja til dauðadags, ef hann hefði ekki gert axar- skaft. Hann valdi sér að maka unga og óvarkára úlfynju. Nokkrir Mexicóbúar, sem höfðu séð úlfunum bregða fyrir, sögðu mér að maki hans væri mjallhvítur að lit. Þeir kölluðu hana Blanca (Hvít). Að lokum þóttist ég hafa fundið veilu hjá hinum gamla kappa og undirbjó loka-viðureignina. •— Ég drap kvígu, og setti tvær gildrur ná- lægt hræinu, svo að þær voru sýnilegar. Síðan hjó ég hausinn af kvígunni og lagði hann niður spottakorn frá, eins og honum hefði verið fleygt burt. Við hausinn festi ég tvær lyktarlausar gildrur og gróf þær niður. Síðan jafnaði ég jarðveg- inn með húð af sléttu-úlfi og bjó til spor yfir gildrurnar með löppum hans. Morguninn eftir var hausinn horfinn og var mér nú heldur en ekki skemmt. Sporin sýndu, að Lóbó hafði runnið á lyktina. Hann hafði gengið allt í kring- um hræið, og allur hópurinn hafði skilið aðvörun hans nema einn. Þessi eini — lítill úlfur — hafði í gáleysi rölt að hausn- um, fest eina löppina í gildru og hlaupið burt með hausinn og gildruna í eftirdragi. Mílu vegar burtu náðum við veslings úlfinum. Það var Blanca. Hún var fallegasti úlf- ur, sem ég hefi augum litið, mjallhvít á feldinn. Lóbó var með henni og yfirgaf hana ekki, fyrr en hann sá vopnaða menn nálgast. Hún rak upp iangt ýlfur um leið og hún snérist til varnar. Langt að barst dimmt ýlfur Lóbós, sem svar við kalli henn- ar. En hún svaraði honum aldrei aftur. Við réðum fljótt niður- lögum hennar. Allan þann dag heyrðum við í Lóbó. Væl hans var átakan- legt, ólíkt hinu gamla, ögrandi ýlfri. Um nóttina fylgdi hann eftir slóð hestanna hér um bil heim að búinu, og næsta morg- un fundum við varðhundinn okkar sundurtættan. Ég brá skjótt víð til þess að ná Lóbó, áður en hann hætti leit sinni að Blöncu. Við grófum niður fjölda gildra og settum spor yfir þær með löpp Blöncu. Á öðrum degi gekk hann í gildruna. Hann hafði gleymt varkárni sinni, þegar hann sá spor úlfynjunnar. Þrátt fyrir
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.