Fróðskaparrit - 01.01.1981, Blaðsíða 233

Sambandið føroyinga og útlendinga millum
241
Suðuroy, plagdu at taka til, at »tá ið fimm (talið kundi skifta) føroyingar skuldu
til at skrykkja hømiliurótina upp úr jørðini, skuldu írar og turkar ráða í Før-
oyum«. Minnist ikki at hava rakt við hesa málisku í bókmentunum. Men Klæ-
mint Poulsen á Skarvanesi hevur sagt mær, at hann hevur skrivað upp: »Móti
síðstu tíð skulu sjey mans vera um hømiliuna«.
6) Nakar løgfrøðiligur skilnaður millum sjórænara, kapara (privateer) og
freebooter verður ikki gjørdur í hesi grein.
7) Viðv. flagh: í The Scottish Nat. Dict., vol. IV, Edinb. 1956, 95. bls. hevur
flag e. flaag nógvar merkingar, eitt nú: A large, clumsy, slovenly woman ... an
abusive term for a woman, ca. 1500, of uncertain origin. (Víst verður til Jakob
Jakobsen: Etymologisk Ordbog over Det norrøne sprog pá Shetland. Kbhvn.
1921. Har stendur á 170. bls. flag3 s. 1) uordentligt og sjusket kvindfolk 2) stor
og svær kvinde, stor og klodset kvinde). Chambers’s Scots Dictionary. London
1968, 177. bls. hevur fyri flag: a contemptuous name for a woman, a slut.
Viðv. rijlle (rylle) er ilt hjá honum, ið er ikki málfrøðingur, at greina spurningin.
Tó skal hetta verða nevnt: í The Scottish Nat. Dict., vol. VII, Edinb. 1968, er at
finna á 511. bls.: Ruil: An awkward female romp ... origin somewhat doubtful.
— The word is also found in n. Engl. dial. as rool, reul, to behave in an unruly
manner, an unruly person, a disturbance, and may poss. be a reduced form of
revel or phs. Raivel q.v. — I Engl. Dialect Dict., V, Oxford 1970, standa á 179.
bls. Ruil, Ruiller (hetta sniðið í Hetlandi og Orknoyum), Roiler, á 92. bls.
Reul(e) ... ruil sum s.: An unruly person or animal, a rude, unmannerly clown, a
romp, fidget. — Jakobsen (1921) hevur í áðurnevndi orðabók síni bæði roil, roll
(uordentligt og sjusket ting o. s. frv.), og, umframt fleiri onnur lík orð, eisini
røll s.: meget stor el. kluntet (rundskuldret) person, mand el. kvinde ... máske
et *ryvl = :fruvl ... umframt aðrar niðrandi merkingar. Hetta má so verða latið
málfrøðingum upp í hendur at greiða — eisini um nakað samband kann vera
við Rílagjógv, sum gjáarmenn hava til ýti á Viðoynni (hetta havi eg frá Chr.
Matras, professara).
8) Ordbog over Det Danske Sprog 1, Kbhvn. 1919, 991. bls.: Baadsmand —
glda. Botzmanz strædhe — lánt fra glholl. bootsman 1) foræld.: en af mandska-
bet i en bád, besætningen pá et skib, matros.
9) Ordbog over Det Danske Sprog 27, Kbhvn. 1954, 907. bls.: Varelse — det
at befinde sig, opholde sig ell. dvæle pá et sted, især for længerer tid; ophold.
10) hokari (e. hooker, da. hukkert) var flatbotnað handilsskip, vanliga við
tveimum stuttum mastrum.
u) kuff (e. kuff, da. kuf), upprunaliga hálendskt orð fyri minni, vanliga flat-
botnað skip við rundum stavnum. Reiðið sum á galeasu.
12) Galiot er nú burturoldað orð fyri tað skip, teir nú rópa galeasa. Galeasa
(ital.) er lítið, tveymastrað seglskip við skonnartreiði.
13) 1 Túlæg til Liber Bergensis Capituli, stendur á 479. bls.: »... Claus Grøn,
kongelig Foged pá Færøerne, og Niels Helgesen, Skipper pd samme øer«. Hetta er
h. 24. apríl 1567. Hvussu nógv, ið man liggja í »pá«, dugi eg ikki at meta um.