Skírnir - 17.06.1911, Blaðsíða 50

146
Frá uppvexti Jóns Sigurðssonar.
Jón Sigurðsson svaraði grein þessari í »Fædrelandet«
nr. 1316 og 1318 (5. og 7. ágúst 1843). Svarið kallar
hann: Gensvar paa en »Danskers« Bemærk-
ninger om Althingssagen1) og auðkennir það íslend-
ingr« eins og grein sína móti Melsteð.
Höf. getur þess þegar í upphafi, að andi sá, blær og
röksemdaleiðsla, sem lýsir sér í greininni, sé þess konar,
að hann hefði ekki svarað höf. einu orði, ef hún hefði
verið borin fram fyrir alþýðu á Islandi. En eins og nú
standi á verði hann enn einu sinni að taka til máls og
gjöra atriði þau ljósari, er höf. hafi rangfært eða fkckt,
eða þá leitast við að gjöra vafasöm með einhverjum
sannleiks svip. Undir rós gefur höf. í skin að Barden-
fleth sé höf. og telur ekki ólíklegt, að þótti og rembilæti
hans muni villa einhverjum manni sjónir. Því næst snýr
höf. máli sínu að aðgjörðum embættismannanefndarinnar
í skólamálinu og spítalamálinu. Yrði of langt mál að
skíra hér frá röksemdum höf, en ekki er það ofmælt, að
honum takist með snild að reka »Danskinn« á stampinn
og færa sönnur. á ummæli sín um nefndina. Síðan víkur
hann að alþingismálinu. »Hvort ætli mundi fara nær
augnamiði því«, segir höf., »sem konungur hefir svo ber-
lega sagt að ætlað væri fulltrúaþingunum, eða hvort
mundi samsvara betur þörfum og óskum hinnar íslenzku
þjóðar: alþing, sem allir menn mætti eiga
þáttí, sem væri frjálsir menn og fulltíða,
og sjálfum sér ráðandi, eða samkunda sú
sem bolaður væri frá mesti hluti ment-
aðra manna og allir fjórir hlutar bænda
að minsta kosti, ekki af því að eignir þeirra nemi
ekki tiltekinni verðhæð, heldur af því svo hittist á, að þær
eru ekki af tiltekinni tegund; — alþing, sem ekki þyrfti nema
að sjá, tii þess það vekti lotningu hjá þjóðinni og glæddi
þá von hjá henni, að þar væri þing skipað fjölhæfum
v) Fjórir þættir: IV. Andsvar móti athugasemdum eins „Dansks-
ins“ viðvíkjandi alþingismálinu 65.—86. bls.