Skírnir - 17.06.1911, Page 177
EndurminnÍDgar um Jón Sigurðsson.
273
ing Jóns Sigurðssonar á aldarafmæii hans. Gefur þetta
ekki von um betri tíma?
Guð gefi, að minningarhátíð Jóns Sigurðssonar megi
marka tímamót til als hins besta í þjóðlífi voru. Guð gefi,
að allir þeir, sem við landsmál eru riðnir, taki hann sjer
til eftirbreitni í fölskvalausri ættjarðarást og ósjerplægni.
»Þá mun aftur morgna«.
Reikjavík í aprilmánuði 1911.
II.
Eftir Þórhall biskup Bjarnarson.
Ritstjóri Skírnis náði í liálfgildings loforð lijá mér að
segja eitthvað frá Jóni Sigurðssyni, á aldarafmæli hans,
af því er eg hefði séð og heyrt til hans í æsku minni.
Og nú er til efndanna kemur, á allra síðustu stundu, finst
mér það vera altof fátt og efnislítið sem eg hefi að segja,
en fæ eigi lausn hjá ritstjóranum.
Oft heyrði eg um Jón Sigurðsson talað í uppvexti
mínum. Svo munu og flestir jafnaldrar mínir geta sagt.
Voru og Suður-Þingeyingar margir áhugasamir og kapps-
fullir í stjórnmálunum og fylgdu Jóni vel. Ekki var það
þó alt einbert lof og fylgi, sem eg heyrði í tali manna.
Sumum þótti hann of þrár í fjárhagsmálinu, sjálfri stjórn-
arbótinni teflt í tvísýnu með því að tvinna þau mál sam-
an. Eg þykist muna það rétt, að hinn fámáli og fastmáli
maður, síra Þorsteinn Pálsson á Hálsi, léti það einna
skýrast uppi. Get eg mér þess til nú, er eg rita þetta,
að tengdasonur síra Þorsteins, Arnljótur prestur Olafsson,
kunni að hafa þar nokkru um ráðið.
Man eg það gjörla, hvernig í mér festust upp úr ein-
hverjum slíkum samræðum, þar sem eg hefi setið hljóður
18