Norðurfari - 01.01.1849, Side 80

82
KORBURFABI.
þar vera slitiS. Lika höfða Czekkar stofnað sjer herflokk af 600
mönnum, sem þeir kölluSu swornost (eining), og allt var búiS
til bardaga, ekki einasta við keisarastjörnina, heldur við J>j<5ð-
verja yfir höfuð, því þeir þeirra, sem á Bæheimi búa, voru svo
ranglátir að láta sjer illa líka þjöðernis tilflnningu Czekka. Slafa
fundurinn var haldinn 2. Júni, og var þar komiS mart manna ekki
aðeins úr Austurríki en úr öllum slefneskum löndum og jafnvel
af Rússlandi. Fundinum var skipt i þrjá flokka, hinn pólsk-
rúthenslia, hinn czeck-slovakska og hinn sutur-slafneska; hafði
hver sinn forseta, og Schafrik t. a. m , sem er frægur slafneskur
rithöfundur varð fnrseti hins pólsk-rúthenska, en starost Jorseti)
alls fundarinns var Palazky. Á þessum fundi voru haldnar
ákafar ræður á móti ýjjóðverjum og Magyörum, og svo var allt
slafneskt að konur og karlar gengu á fornslafneskum búningi mjög
svo glæsilegum, og í kyrkjunni var prjedikað um slefneska föður-
landsást. Um þessar mundir var sem nærri má geta múgur og
margmenni samankomið í Prag, og ekki leit þar friðarlega út.
AI f re d fursti Windisch-Gratz, sem þá var herstjóri á Bæheimi
hjelt 11. Júní mikla herskoðan til að sýna borgarmönnum liðsafla
sinn og ógna þeim, og við fJradschin, hina fornu höll konunganna
á Bæheimi, sem stendur á felli fyrir utan borgina, Ijet hann setja
nokkrar fallbyssur. Daginn eptir gekk mikill múgur Czekka, og
Swornost fremst til likneskis hins heilaga Wenzels, og hjeldu
þeir þar hátíð, sem slðan var köllnð hlóðmcssan. fiaðan fór hóp-
urinn til herstjórnarhússins, og sendu þcir menn til að spyrja,
því Windischgrálz byggist svo stórkostlega við; en furstinn kvaðst
ei vera skyldur að svara þeim upp á það. Nú fóru menn að verða
óðir og uppvægir, og þóttust vera ,s\iknir, og um kvöldið var
farið að berjast og hlaða viggarða. I þrjá daga, 13., II. og 15.
var barist með mestu grimmd, en um nótt hins 16. dróg Win-
dischgratz lið sitt út úr borginni, því það var farið að þreytast,
og mikill var fögnuður Czekka þegar þeir um morguninn sáu að
þeir höfðu unnið; en ekki áltu þeir þ>jóðverjar, sem í bænum
biuggu, von á góðu. f>á Ijetti af þoku, sem þangað til hafði legið
yfir bnrginni og skýlt hl ðum og hæðum fyrir utan, og borgarmenn
sáu sjer til skelfingar 168 fallbvssur g na yfir borgina ofan frá
Hradschin; þar hafði Windischgrá'tz fylkt 30000 hermanna og
bjóst til að g öra borgina að öskuhrúgu ef áþjrfti að halda. þrá
var farið að semja, en af misskilningi og hatri hófst bardaginn að
nýju, og alla nótt hins 17. var skotið á borgina, en daginn eptir
gafst hún ttpp og menn fóru að flýja; útum eitt borgar hlið gengu
þann dag 20000 manna lil að forða sjer. þjannig var þessi upp-
reisn kúguð og Bæheirriur aptur lagður undir keisarann; mistókst
hún einkum vegna þess að hún höfst of snemma, áður enn bæn-
dtir yrðu gjörðir varir við, því svo hafði verið undirlagt að þeir
skyldu koma bæjarmönnum til hjálpar. En nú voru vonir Slafa
ónýttar um stund; swornost var uppleyst og herlögum sagt upp