Eimreiðin - 01.01.1900, Blaðsíða 142

142
og nýju«. Skiftist sú bók í tvo aðalkafla, og er hinn fyrri saga ís-
lendinga á Grænlandi eftir prófessor Finn Jónsson. Er þar bæði um
fund landsins, lýsing á því og saga þess frá upphafi til þess, er ný-
lenda íslendinga þar leið undir lok; enn fremur lýsing á húsaskipun,
lifnaðarháttum. stjórnlífi o. fl. Síðari kaflinn heitir »Grænlandsför 1897«
eftir cand. mag. Helga Pétursson og er mestmegnis frásögn um ferð
hans þangað til jarðfræðisrannsókna og lýsing á því, sem fyrir hann
bar. Er þar vel sagt frá mörgu, en heldur hefðum vér kosið að minna
hefði verið sagt frá sjálfu ferðalaginu og landslagi, en aftur meira af
lifnaðarháttum Grænlendinga. Þó er ferðasagan óneitanlega góð eins
hún er. í báðum köflunum er fjöldi af myndum (meðal annars af
báðum höfundunum) og eru þær alls 43 og að auki tveir uppdrættir
af bygðum íslendinga á Grænlandi (Eystribygð og Vestribygð).
Hin bókin er skáldsaga frá Nýja-Skotlandi eftir J. Magnús Bjarna-
son og heitir »Eiríkur Hansson«. í’að er raunar að eins fyrsti þáttur
(*/s) sögunnar, sem þar birtist með fyrirsögninni: »Bernskan«. Segir
þar frá foreldralausum sveini, er fór 7 ára gamall frá íslandi til Ameríku
með afa sínum og ömmu, og hvað fyrir hann kom á fyrstu árum hans þar.
Er frásagan hin^ skemtilegasta og ber vott um eigi allitla skáldsögu-
hæfileika hjá höfundinum. Verði áframhaldið jafngott og þessi fyrsti
kafli, þá verður hann ekki neðstur á bekk meðal íslenzku sagnaskáld-
anna. Málið er og furðulipurt, ekki sízt. er þess er gætt, að höf. hefir
alið mestan aldur sinn í Ameríku. Þó kemur orðið »virkilega« (lík-
lega þýðing á »indeed« eða »really«) stundum ekki sem bezt við og
svo mætti fleira til tína.
Frágangurinn á Bókas. alþ. er eins og vant er hinn prýðilegasti.
BARNABÆKUR AI.f’ÝÐU 1—2. Khöfn 1899. Svo heita kver,
sem útgefandi »Bókasafns alþýðu«, herra Oddur Björnsson, hefir tekið
að gefa út. Er hið fyrra »Stafrofskver« með 80 myndum, latínuletri,
gotnesku letri og skrifletri. Framsetning, val og niðurskipun er þar í
bezta lagi og kverið yfir höfuð svo eigulegt, að það hlýtur að koma
öllum öðrum íslenzkum stafrofskverum fyrir kattarnef. Hitt kverið
heitir »Nýjasta bamagullið« og er það einnig prýtt fjölda af góðum
myndum, en valið á efninu finst oss ekki hafa tekist sem allrabezt; það
er bæði bragðdauft og handahófslegt. í þess konar bók ætti að velja
eitthvað það, sem vakið getur einhverjar hugsjónir hjá barninu og til-
finningar fyrir því, sem nytsamt er, gott og háleitt. En þessa virðist
oss ekki gætt nægilega. Á síðustu blaðsíðunni em góðar myndir af
alls konar sundi og sundtökum, en þó er ekkert um sundið talað í
kverinu og finst oss það æði hraparlegt; því hér hefði verið ágætt