Eimreiðin - 01.01.1900, Blaðsíða 146

146
hveijar breylingar hefðu orðið á því. Kaflinn um líf verkmanna er
góður, en málið á sögunni »Valurinn« skemmir hana að miklum mun,
t. d. »við lágum til samans á sandinum«, »gaf af sér veikt hljóð,«
»skepna jarðar, sem ég er« og fleira þess konar. Yfir höfuð er mál
og prófarkalestur tæplega eins vandað og síðast. Á kápunni er falleg
mynd af »Fjallkonunni« og undir henni hin alkunna vísa Jónasar Hall-
grímssonar: »Þið þekkið fold með blíðri brá«.
S. B. BENEDICTSSON: ALMANAK UM ÁRIÐ 1900. I. ár.
Selkirk, Man. 1899. í því er, auk tímatalsins, »Kynjaafl trúarinnars,
stutt saga eftir R. G. Ingersoll, skrá yfir fæðingar- og dánarár ýmsra
merkra manna og kvenna (alt í einni bendu, án nokkurrar niðurskip-
unar), »Flokkaskipun tungumálanna« (sum nöfnin á ensku, sum á ís-
lenzku), »Spakmæli merkra manna um hið fagra kyn«, »Sýnishorn
vestur-íslenzkrar ljóðagerðar* (ranghverfan) og »Hestagátur«. Er inni-
haldið yfirleitt harla ómerkilegt og allur frágangur mjög lélegur.
V. G.
V.
B. KAHLE: EIN SOMMER AUF ISLAND. Berlín 1900. 285
bls. 8vo (með 24 myndum og uppdrætti af íslandi). Vér íslendingar
megum jafnan gleðjast, þegar einhver ferðabók um land vort kemur út
skaplega skrifuð. Alþýða manna í útlöndum hefir mjög skringilegar
hugmyndir um landið og þjóðina, og heldur að hér búi skrælingjar
einir og vesælar rolur, er nærist á fiski og fjallagrösum og hafi þó
sjaldnast nægilegt ofan í sig. Þó mun íslenzkri alþýðu yfirleitt líða
eins vel eða betur en fólki á sama stigi mannfélagsins í öðrum lönd-
um. Á Þýzkalandi hefir á seinni árum orðið mikil breyting til batn-
aðar hjá hinu mentaða fólki, að því er þekking um ísland snertir.
M. Jxhmann-Filhés, A. Heusler, J. C. Poestion, A. Gebhardt, Kiichler,
o. fl hafa snúið fjölda íslenzkra rita á þýzka tungu og hafa með rit-
um sínum vakið virðingu manna fyrir hinu andlega lífi á íslandi. Þó
er alþýða manna enn fáfróð um hagi íslendinga og lifnaðarháttu og
um framfarir þær, sem orðnar eru á hinum síðari árum. Það er því
enginn efi á því, að bók dr. B. Kahle’s er þarft verk, sem veitir
mörgum manni góða og nytsama fræðslu um ísland, það sem hún
nær. Dr. Kahle er háskólakennari í Heidelberg, hann kom hingað til
lands 1897 og ferðaðist vanalega leið til Geysis og Heklu og svo norður
að Mývatni og Dettifossi. Bókin er fjörugt skrifuð og af hlýjum hug
til íslendinga, og skýrir höf. að öllu samtöldu rétt og hlutdrægnislaust
frá þjóðlífi íslendinga og ástæðum þeirra eins og þær eru nú. Til