Eimreiðin - 01.01.1900, Blaðsíða 84

«4
ekki kunnum að nefna, og enda sum í stníðum. En nú förum vér
niður fyrir lækinn og byrjum þá á þeim byggingum, sem næstar
eru sjónum og þar sem lækurinn rennur út. Par er þá hinn
stæðilegi verzlunarstaður Kristjáns Zimsens Frakka-konsúls; það
eru stór hús og vötiduð, einloftuð með kvisti, og blómgarður fyrir
framan; brunnur er í garðinum. og er þar allfagurt. Á þessu
svæði átti Bjarni Sívertsen fyrrum vöruhús, en aðalhúsið, sem nú
er, var bygt af Karl Siemsen kaupmanni, og þar sat hann lengi,
og eftir hann Eðvarð Siemsen bróðir hans; eftir nokkur ár varð
staðurinn eign Nieljohniusar Zimsens, sem þá var Frakka-konsúll.
en eftir lát hans tók Kristján bróðir hans \ ið, og er mikil prýði
að þessum stað. Par hjá er afgreiðsluhús »hins sameinaða gufu-
sldpa-félags« og er nafnspjald þar yfir uppi með einkennilegum
setningi bókstafanna; en að húsabaki er allmikill malarflötur, og nær
alt í sjó fram, en þar er múraður grjótveggur, sem tekur við sjávar-
ganginum, en brimrótið er þar svo mikið í útsynningum, að skefur
yfir húsin og er alt í einu löðri; en ekki sakar, því ramlega er
um búið. Bar á malarfletinum er »íshúsið«, sem Tryggvi banka-
stjóri hefur stofnað, einhver hin þarfasta bygging bæjarins og enda
alls landsins, því að þaðan hafa aðrir haft hugmyndina að mestu
leyti; en aðalfrömuðurinn að þessu og sá einasti, sem kunni að
því, var Jóhannes Nordal, sem kom frá Ameríku og hafði lært
þetta þar, og er það hið einasta, sem ísland hefur grætt á Ameríku-
ferðunum. íshúsið er afarstór bygging með mörgum klefum fyrir
síld, ýsu og sauðaket, og geta bæjarmenn fengið þar nýjan fisk
og nýtt ket alt árið, og er lítið eða ekld dýrara en ella.
Nú er vér göngum fram með læknum frá þessum húsum, þá
förum vér fram hjá »Sívertsens húsi«, sem kallað er; þar bjó áður
Bjarni Sívertsen gamli, sem var einna álitlegastur kaupmaður hér
á sinni tíð (um 181 o); eftir hann kom Sigurður Sívertsen sonur
hans, og hefur húsið síðan verið eign þeirra ættmanna. Var það
fyrst lágt, eins og þá var títt, en seinna hefur verið bygt ofan á
það og eru þar nú stór og rúmgóð herbergi. Annars veit fram-
hliðin á þessu húsi út til Hafnarstrætis. I’á förum vér fram með
læknum og verður ekkert hús fyrir oss fyr en kemur að húsi
Sigfúsar Eymundssonar; það er á horninu á Lœkjargöíu og
Austurstræti og veit framhliðin að læknum. Betta hús var fyrst
bygt af Knudtzon stórkaupmanni, og seinna bjó M. Smith þar;
eftir hann kom Ólafur Pálsson dómkirkjuprestur, en seinast fékk