Eimreiðin - 01.01.1900, Blaðsíða 147

47
frekari fræðslu fyrir iesendurna hefir höf. skotið inn ýmsum þjóðsögum,
er hann sjálfur hefir lagt út. og svo ýmsum kvæðum, er aðrir hafa
snúið. Höf, hefir því miður auðsjáanlega flýtt sér um of, svo á bók-
inni er töluverður hroðvirknisblær; hetði höf. farið gætilegar eða snúið sér
til kunningja sinna meðal íslendinga, hefði hann hæglega getað komist
hjá öllum villum, sem í bókinni eru, og ef önnur útgáfa kemst á prent,
verður hún vonandi villulaus. Höf. hefir víða misskilið íslenzkuna á
þjóðsögum þeim, sem hann hefir snúið,1 og ritvillur og prentvillur eru
margar í bókinni og ósamkvæmni í rithætti; óviðkunnanlegt er t. d. að
sjá skrípanöfn eins og Arngrfeur Jónsson og Jón yJrason. Höf. talar
meir um mat og drykk, en venja er í íslenzkum ferðasögum; en h'k-
lega hefir hann ætlað að sýna löndum sínum, að þeir þyrftu ekki
að svelta, þó þeir kæmu til íslands, og að þar væri mungát og
ölteiti eigi síður en í öðrum löndum. Af hinum stærri villum og yfir-
sjónum mun ég nefna hinar helztu, sem ég hefi rekið mig á. Höf.
segir (bls. 13 —14), að reyniviðartrén á Akureyri og Skriðu séu hin hæstu
tré á íslandi, en það er alkunnugt, að birkitré í Hallormsstaðaskógi og
reyniviður hjá Skaftafelli eru töluvert hærri. Þá segir hann (17) að íslend-
ingar hafi leigt Heimdall af Dönum til þess að berja á »trollurum«, að
andshöfðingjahúsið sé úr tré (27 og 35) og Ölfusárbrúin líka úr tré (59).
Nielsen kaupmann á Eyrarbakka kallar höf. Sievers (65 og 66) og segir,
að íslendingar hafi haft mikla hjátrú á Heklu, sem ekki er rétt (76).
Reykholtshver í Tungum kallar höf. Reykjadalshver (92) og segir, að
á landsbókasafninu séu 25 þús. binda (124), en þar eru 40 þús. prent-
aðra bóka og 3 þúsund handrit. f’á segir hann, að grískunám sé af-
numið í lærða skólanum (137) og að Brynjólfur Sveinsson hafi verið
biskup á Hólum (156). Pollinn á Akureyri gerir höf. tíu sinnum mjórri
en hann er (204) og segir, að Wathne kaupmaður hafi heitið Vadner
(209). Sigurð Breiðfjörð kallar höf. »Sigurður Breiðifjörður« og mynd-
irnar á bls. 271 og 274 eru alt aðrar, en frá er skýrt; að lokum getur
hann þess, að Magnús landshöfðingi og Magnús í Viðey séti bræður
og báðir synir Magnúsar gamla konferenzráðs. Þrátt fyrir villur þessar
og aðrar á þó dr. Kahle þakkir skilið fyrir bókina; í þesskonar alþýðu-
bókum hefir aðalefnið og blær frásagnarinnar meiri áhrif en hið ein-
staka, sem lesendurnir varla muna lengi. En óneitanlega hefði það þó
verið viðkunnnanlegra, að bók, sem rituð er af góðvilja og í góðu
skyni, hefði verið stórlýtalaus. , P. Th.
1 Ég set hér að eins eitt dæmi af mörgum: »Mátulegt er meyjarstig, mál mun
vera að gifta sig« sagði Tóra er hún hljóp yíir Ölfusá á stillum hjá Laxfossi; höf.
snýr því svona: »Máchtig ist der Mádchenpfad, múhsam wird die Hoclizeit sein«í
(bls. 61).
10*