Hlín - 01.01.1951, Qupperneq 101

Hlin
99
og góðum notum við heyskap í mýrinni, sjerstaklega í
votviðratíð.
Eins og áður er getið var kostnaður við íhleðslur og við-
hald Jjeirra í Bjóluósum ekki reiknaður til verðs fram að
aldamótum. Þá var farið að reikna hann í peningum og
jafna honum niður eftir jarðastærð. Frá Jíeim tíma til
1923, að hlaðið var í Djúpós, var sá kostnaður, og vinna
við að grafa skurðinn, fullar 300 kr. á hvert jarðarhundr-
að. (Dagsverk reiknað samkvæmt verðlagsskrá).
Það er ljóst, að hlutaðeigendur Safamýrar, sjerstaklega
Þykkbæingar, sem Djúpós olli mestum erfiðleikum og
eyðileggingu, og öðrum er afskifti höfðu af verndun
hennar og vissu hvaða skaðvaldur ósinn var, hafi sjeð að
besta ráðið til að bjarga henni væri að hlaða í hann, og
öðru hvoru var rætt um J:>að mál opinberlega.
Árið 1912 er Jdví hreyft á þingmálafundi í sýslunni og
þingmönnum kjördæmisins falið að fá Alþingi til að veita
fje til Jress. Þeirri fjárbeiðni var synjað. — Sýslunefnd
Rangárvallasýslu hafði Jietta mál til meðferðar og vatna-
mál sýslunnar í heild. — Hún sá og skildi, að farsælasta og
áhrifamesta leiðin til þess að Ijetta á vatninu í Þverá, og
með því draga úr magni hennar og Rangánna eftir að
þær eru runnar saman (Djúpá) og ósa þeirra, er úr henni
runnu, var að lilaða fyrir Markarfljót, sem þá lá að tölu-
verðu leyti í Þverá. En að hlaða fyrir Markarfljót, Jiar
sem það rann í Þverá, var það stórvirki, sem mjör erfitt og
tvísýnt var að leggja í með Jjeim aðstæðum og áhöldum,
sem }:>á voru fyrir hendi. — Þá var leitað til Búnaðarfjelags
íslands um leiðbeiningar og aðstoð vegna íhleðslu í Djúp-
ós. — Fjelagið mun liafa leitað til Jóns Þorlákssonar, sem
þá var landsverkfræðingur. Hann var öðrum stÖrfum
hlaðinn og hafði ekki tíma til að atliuga þetta mál nóg-
samlega og gera áætlun um hvað það kostaði að hlaða í
ósinn.
Sem sagt, allar framkvæmdir í þessu fyrirhleðslumáli
strönduðu að þessu sinni, og ætíð á fjárskorti, fagmann-
7*