Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1945, Qupperneq 40

38
Hólmavíkur. Varð var við pleuritis og' heyrði getið um fleiri. Nún-
ingshljóð heyrðist aðeins í fáum. En einkenni virtust annars mjög
svipuð hjá flestum.
Sauðárkróks. Allmikill faraldur að þessurn sjúkdómi gerir vart við
sig síðara hluta ársins. Flestir veiktust skyndilega með hita og sárum
sting undir síðubarði eða annars staðar í brjóstvegg. Sumum batn-
aði á nokkrum dögurn, en aðrir voru veikir í viku eða lengur. Venju-
lega var lítið að finna, stundum eymsli, og í 2—3 tilfellum heyrðust
núningshljóð.
Ólafsfj. Eftir miðjan október gaus upp stingsóttarfaraldur, er gætti
mest í börnum. Veiktust flest mjög hastarlega, og voru sum mjög
andstutt vegna stings, í einu tilfelli svo mjög, að faðir barnsins kom
í mesta flýti og hélt, að barnið hefði gleypt eitthvað og í því stæði.
Ekki tókst mér að heyra nuddhljóð hjá neinum.
Egilsstaða. 3 tilfelli sltráð, öll á Eiðum, Komu eitt i einu; sjúkling-
arnir lágu vikutíma. Hiti upp í 40°. Súlfadíazín. Batnaði öllurn vel.
25. Mænusótt (poliomyelitis anterior acuta).
Töflui' II, III og IV, 25.
Sjúklingdfjöldi 1936—1945:
1936 1937 1938 1939 1940 1941 1942 1943 1944 1945
Sjúkl........ 53 5 81 12 3 1 1 „ 2 368
Dánir ....... 5 2 3 „ „ „ „ „ 1 10
Svo lítur út sem hér sé að vænta stórfaraldurs mænusóttar á sem
næst 10 ára fresti, og hafa 3 riðið yfir síðasta mannsaldurinn: 1924,
1935 og 1945. Hér sem annars staðar er í slíkum faröldrum grunur
um miklu víðtækari svkingu en örugg sjúkdóinsgreining nær til og
á skrár kemur. Ætla menn, að sum sjúkdómstilfellin birtist sem
lítið sérkennilegt iðrakvef og önnur sem venjuleg kverkabólga. Flestir
islenzkir læknar munu skrá mænusótt gætilega og fyrst og fremst
að sjálfsögðu þá, sem lainast, en því næst þá, sem að má finna ein-
kenni frá miðtaugakerfi, og er það vitaskuld því sem næst örugg'
greining, þegar í sama faraldri ber heim við því lík einkenni þeirra,
sem jafnframt lamast. Sums staðar (m. a. í Danmörku) er læknum
gert að skrá mænusótt í tvennu lagi, eftir því hvort lömun fylgir eða
ekki (polioinyelitis anterior acuta paralytica og poliomyelitis anterior
acuta aparalytica), en vafasamur ávinningur mundi að því hér, með
því að hætt er við, að það ýtti á eftir mjög ógætilegri skráningu
síðara flokksins. Faraldur þessi mun yfirleitt hafa verið vægur í
þeim skilningi, að meira háttar og varanlegar lamanir hafi verið fá-
tiðar, og mannskæður var hann í engri líkingu við hina fyrri aðalfar-
aldra tvo. Var hinn fyrsti þeirra langmannskæðastur (1924: 19,2%,
1935: 9,7%, 1945: 2,7% skráðra tilfella).
Læknar láta þessa getið:
Rvik. Um mánaðamótin júlí—ágúst gaus upp mænusóttarfaraldur
hér í bænum. Fyrsti sjúklingurinn, sem með vissu var vitað um, var
fluttur hingað austan úr Selfosshéraði með óákveðna sjúkdómsgrein-