Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1945, Page 66
64
Djúpavogs. Eins og áður tannskemmdirnar algengastar, því næst
smáslys ýmiss konar, húðsjúkdómar og loks ígerðir og' bólgur.
Hafnar. Tannskemmdir efst á baugi.
Breiðabólsstaðar. Mest ber á tannskemmdum, gigt, taugaveiklun og
meltingarkvillum.
Vestmannaeyja. Algengustu kvillar eru tannskemmdir, taugaveikl-
un, gigtarverkir, blóðleysi og þreyta húsmæðra vegna skorts á
hjálp við hússtörfin. Þá ber einnig nokkuð á æðahnútum og fóta-
sárum. Talsvert ber með köflum á ofsakláða í börnum og eczema.
Meltingartruflanir sjómanna áberandi, þola illa „bitamat", Þyrftu að
geta matreitt sér nýjan fisk á sjó, en gera það ekki nema á stærri
bátum (útilegubátum), sem hafa matsveina. Meiðsli eru tíð á börn-
um og fullorðnum við fiskflökun, beitingu og' fiskverkun. Umhirða
sára fer batnandi með hverju ári, og' eru illkynja ígerðir og bólgur
fátíðar, saman borið við það, sem áður var. Súlfalyfin eru hreinasta
þing til varnar og við graftarígerðabólgum.
Eyrarbakka. Algengustu kvillar taugaveiklun, gigtarsjúkdómar alls
konar, tannskemmdir, húðsjúltdómar og blóðsjúkdómar, auk farsótta,
en af þeim er kvefsótt langalgengust og alltaf viðloðandi. Avíta-
mínósur eru hér allalgengar, þó að ekki sé í stórum stíl. Eitthvað
virðist vanta í fæði almennings, þó að sæmilegt sé talið, og kemur
þetta einnig' heim við tölu tannskemmda í skólabörnum.
Laugarás. Að undanteknum farsóttunum hafa ýmsir gigtarsjúk-
dómar verið einna algengastir.
Keflavíkur. Auk farsótta og tannskemmda skólabarna tel ég mjög
algengt í héraðinu, sérstaklega á vetrum, blóðleysi og avítamínósur,
sem sennilega orsakast af einhæfu fæði. Mjög mörgum batnar af
roborantia og vítamínsprautum. Á vertíðinni (janúar—maí) er
furunculosis og panaritia mjög algeng. Virðist fara jafnvel eftir tíðar-
fari. Fyrir kemur, að héraðslæknir hefur 6—8 fingurmeinasjúklinga
á dag.
2. Appendicitis.
Kleppjárnsreykja. 14 tilfelli, flest Iétt.
Ólafsvikur. Appendicitis acuta 1, chronica 7; sá bráði sendur i
hvelli á Stykkishólms spítala, og fékk hann þar bata, ekki við fyrsta,
heldur annan pensilínkúr; kom til % mánaðar dvalar heima, fór svo
aftur á Stykkishólmsspítala og var skorinn þar með góðum árangri.
Þeir krónisku (þar af 2 úr Reykjavík, sem fóru heirn) voru allir
sendir á spítala, nema vafasamur krakki á Sandi, sem hefur verið
heima við góða heilsu.
Reykhóla. Ekki hef ég mikið orðið var við botnlangabólgu, síðan
ég kom í þetta hérað. Þó hafa á þessu ári 3 börn verið skorin vegna
hennar, 8 ára stúlka, sem fékk greinilegt kast, og 2 drengir, 12 og' 14
ára, sem báðir höfðu haft óljós einkenni frá maga í 1—2 ár, án þess
að fá neitt verulegt kast. í báðum sáust greinileg bólgumerki á botn-
langa, enda hurfu öll einkenni eftir skurðinn.
Patreksfj. Drengur, 16% árs, til heimilis hér á Patreksfirði, dó í
Landsspitalanum eftir botnlangaskurð. Ég var í sumarorlofi, rétt að