Úrval - 01.02.1943, Síða 42

Úrval - 01.02.1943, Síða 42
40 ÚRVAL minn. Hann tók veikina þennan sama dag. Vegna þessa fordæm- is hans sagði ég upp stöðu minni 19 ára við dagbiað í Washing- ton, þegar ritstjórinn krafðist þess af mér, að ég skrifaði á móti sannfæringu minni, til þess að auka augiýsingar blaðsins, og svalt heilu hungri, þangað til mér tókst að fá atvinnu í skipakví í New York. Og vegna þessa fordæmis míns get ég vænzt þess að sonur minn breyti svipað, þegar ég er horfinn, og sonur hans, þegar hann er dá- inn. 1 mínum augum er þetta sú eina eilífð, sem er eftirsókn- arverð. Miklu eftirsóknarverð- ari en sæulvistarfyrirheit í himnaríki. Hu Shih, faðir hins kínverska endurreisnartímabils, hefir rit- að: ,,Þegar ég leit til baka yfir líf móður minnar sálugu, og sá áhrif hennar á svip fólksins, sem kom til þess að votta henni hinstu virðingu sína, þó að allt hennar líf hafi einungis verið helgað hinum hversdagslegu störfum heimilisins, og minnt- ist jafnframt þeirra áhrifa, sem hún hafði haft á líf mitt, varð mér ljóst, að raunverulega er allt ódauðlegt. Allt, sem við er- um; allt, sem við gerum; allt, sem við segjum, er ódauðlegt í þeim skilningi, að það hefir áhrif einhvers staðar. Þau áhrif skapa svo enn önnur áhrif eða verknað og þannig heldur það áfram án afláts. Maðurinn er það, sem hann hugsar, og allir, sem hafa haft áhrif á hann — allt frá Sókratesi, Plato og Confusíusi til foreldranna og kennarans — lifa í honum.“ Við erum ekki börn, sem stinga verður upp í brjóstsykur- mola til að fá þau góð. Loforð um eiiífa sælu getur verið gott og blessað. En það, sem mestu máli skiptir nú, er aukinn hæfi- leiki til að skynja fegurðina í kringum okkur. Aukið réttlæti, mannkærleikur og síðast, en ekki sízt, að hafa með lífi sínu haft örlítið bætandi áhrif á þó ekki væri nema á einn meðbróð- ur okkar. Siðmenningin er pyramíði, og öll höfum við Iagt okkar litla sandkorn í byggingu hans. Grundvöllurinn var lagður við Níl, og síðan hefir hver kynslóð lagt stein sinn í hann. Himnaríki mitt er alls staðar í kringum okkur. Ef þér finnið hjá yður þörf fyrir að trúa á himnaríki annars heims, þá lát- ið ekki mig hafa áhrif á yður.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.