Úrval - 01.02.1943, Side 97

Úrval - 01.02.1943, Side 97
BEZT VAXNI MAÐUR 1 HEIMI 95. hnefa annarar handar í lófa hinnar og lætur síðan handlegg- ina reyna með sér, hvor geti hrakið hinn aftur á bak. Ef þetta er gert reglulega, segir Atlas, getur það ekki brugðizt, að það muni þroska alla vöðva fyrir ofan mitti. Til að styrkja upphandleggsvöðvann ráðlegg- ur Atlas mönnum að reyna að kreppa annan handlegginn, með- an hinn reynir að halda honum niðri. 200.000 manns eru á nám- skeiðum hans og meðal þeirra eyjaskeggjar á Fiji-eyjum og Hindúar. — Ferðalangur einn segir meira að segja frá því, að hann hafi séð mynd af Atlas í þorpi einu í Indlandi og var logandi kerti látið standa fyrir framan hana öllum stundum. Atlas leggur mönnum einnig lífsreglurnar um mataræði. Hann er andvígur sætum kök- um, kaffi, tei og áfengi. Hann vill að menn leggi sér heldur til munns vatn eða mjólk — hvort tveggja vel tuggið! Ef menn, sem koma í skrif- stofu meistarans, fyllast ekki lotningu af myndunum — 21 samtals —, sem eru þar á veggjum móttökuherbergisins, þá er næstum víst, að þeir munu fyllast lotningu af honum sjálf- um. Hann byrjar ávallt samtal með því að fara úr öllu niður að mitti. Þegar hann er seztur við skrifborð sitt, hálfnakinn, getur samtalið byrjað. Störf hans eru aðallega í því fólgin að svara bréfum. Hann ber næstum trúarlega virðingu fyrir starfi því, sem hann hefir tekið sér fyrir hendur, og því ritar hann löng og nákvæm bréf til hvers sem óskar frek- ari upplýsinga. í þeim gefur hann mönnum heilræði, eins og þessi: ,,Farið á fætur jafnskjótt og þér vaknið. Hangsið ekki eða hikið. Farið á fætur!“ og „Það er ágæt hressing í því að stökkva dálitlu vatni á hjarta- stað sér, þegar farið er á fætur. Ágætt! “ Hann lýkur ávallt bréf - um sínum með þessum orðum: „Með beztu óskum og hlýju handtaki, Charles Atlas.“ Þegar Atlas er á gangi á götu, virðist hann ekki neinn krafta- jötunn, enda lætur hann lítið yfir sér. Hann reynir að leiða hjá sér allar deilur og illindi. Einu sinni reyndi geðstirður maður að æsa hann til handa- lögmáls, en Atlas sagði þá: „Ég er friðsamur maður, herra minn. Viljið þér gjöra svo vel að láta.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.