Úrval - 01.02.1943, Page 97

Úrval - 01.02.1943, Page 97
BEZT VAXNI MAÐUR 1 HEIMI 95. hnefa annarar handar í lófa hinnar og lætur síðan handlegg- ina reyna með sér, hvor geti hrakið hinn aftur á bak. Ef þetta er gert reglulega, segir Atlas, getur það ekki brugðizt, að það muni þroska alla vöðva fyrir ofan mitti. Til að styrkja upphandleggsvöðvann ráðlegg- ur Atlas mönnum að reyna að kreppa annan handlegginn, með- an hinn reynir að halda honum niðri. 200.000 manns eru á nám- skeiðum hans og meðal þeirra eyjaskeggjar á Fiji-eyjum og Hindúar. — Ferðalangur einn segir meira að segja frá því, að hann hafi séð mynd af Atlas í þorpi einu í Indlandi og var logandi kerti látið standa fyrir framan hana öllum stundum. Atlas leggur mönnum einnig lífsreglurnar um mataræði. Hann er andvígur sætum kök- um, kaffi, tei og áfengi. Hann vill að menn leggi sér heldur til munns vatn eða mjólk — hvort tveggja vel tuggið! Ef menn, sem koma í skrif- stofu meistarans, fyllast ekki lotningu af myndunum — 21 samtals —, sem eru þar á veggjum móttökuherbergisins, þá er næstum víst, að þeir munu fyllast lotningu af honum sjálf- um. Hann byrjar ávallt samtal með því að fara úr öllu niður að mitti. Þegar hann er seztur við skrifborð sitt, hálfnakinn, getur samtalið byrjað. Störf hans eru aðallega í því fólgin að svara bréfum. Hann ber næstum trúarlega virðingu fyrir starfi því, sem hann hefir tekið sér fyrir hendur, og því ritar hann löng og nákvæm bréf til hvers sem óskar frek- ari upplýsinga. í þeim gefur hann mönnum heilræði, eins og þessi: ,,Farið á fætur jafnskjótt og þér vaknið. Hangsið ekki eða hikið. Farið á fætur!“ og „Það er ágæt hressing í því að stökkva dálitlu vatni á hjarta- stað sér, þegar farið er á fætur. Ágætt! “ Hann lýkur ávallt bréf - um sínum með þessum orðum: „Með beztu óskum og hlýju handtaki, Charles Atlas.“ Þegar Atlas er á gangi á götu, virðist hann ekki neinn krafta- jötunn, enda lætur hann lítið yfir sér. Hann reynir að leiða hjá sér allar deilur og illindi. Einu sinni reyndi geðstirður maður að æsa hann til handa- lögmáls, en Atlas sagði þá: „Ég er friðsamur maður, herra minn. Viljið þér gjöra svo vel að láta.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.