Víðförli - 01.06.1950, Blaðsíða 22

20
VÍÐFÖRLI
eiginlega skírnarathöfn fram, allsendis án vorra aðgerða, einnig
án vorrar trúar. Þar hefur allur heirnur verið skírður að tilstuðl-
an almáttugs Guðs, hans, sem elskaði oss að fyrrabragði (I. Jh.
4,19), áður en vér elskuðum hann, já, áður en vér itrúðum. En hver
er þá merking þeirrar skírnar, sem kirkjan hefur um hönd?
Flestir guðfræðingar nútímans eru sammála um, að skírnarat-
höfnin feli í sér, að einstaklingurinn sé settur í samband við Gol-
gata-viðburðinn — hann deyr og rís upp með Kristi. Hins vegar
greinir þá á, þegar nánar skal sagt um eðli þessa sambands. K.
Barth heldur því fram (í samræmi við Kalvín), að aðeins sé um
það að ræða, að hjálpræðið sé „kunngjört“. Þar með er réttmæti
barnsskírnar úr sögunni — það er tilgangslaust að „kunngjöra“
ungbarni dauða og upprisu Krists.
En þessi skilningur er ekki samkvæmur Nýja testamentinu.
Hvað skírn ungbarna snertir, þá eru engar heimildir til, sem
skeri úr um það til eða frá, hvort hún hafi átt sér stað í frum-
kristni. Þótt sagt sé, að heil heimili hafi verið skírð, þá tekur það
ekki af skarið, því að ekki verður fullyrt, að börn hafi verið í þeim
fjölskyldum. Textarnir koma aðeins til greina sem heimildir um
skÍTnar-kenninguna, og allar umræður um ungbarnaskírn verða
því að ganga út frá því, hvert eðli og markmið skírnarinnar sé
skv. Nýja test. Það er heldur ekki hægt að hafna barnaskírn af
þeim rökum einum, að hún er ekki ótvírætt nefnd í N. t. I trúboðs-
kirkju á fyrsta stigi sínu hlaut tilefni til slíks að vera mjög sjaid-
gæft. Slíkt tilefni er hugsanlegt aðeins í tveim alls ólíkum tilfell-
um: 1) Þegar heil heimili tóku trú, ef þar hafa verið börn, 2)
þegar börn fæddust foreldrum eða foreldri, sem tekið hafði trú
og skírn. Nálega ailir hafnendur barnsskírnar gera sig seka um
að haida ekki þessum tveim ólíku aðstæðum aðgreindum. En nú
er vitað, að Gyðingar gerðu á tímum N. t. skarpan mun á þessu
tvennu, þegar í hlut áttu menn, sem hurfu frá heiðni til Gyðing-
dóms. Þegar heiðingjar tóku Gyðingatrú voru börn þeirra skírð.
En börn, sem þeim fæddust eftir trúskiptin, voru ekki skírð, þau
voru helguð af foreldrunum (þessi staðreynd er mikilvæg til skiln-
ings á 1. Kor. 7,14).