Skírnir - 01.01.1886, Qupperneq 96

98
ÞVZKALAND.
ættaróðali Bismarcks, sem Schönhausen heitir, og hann sjálfur
er við kenndur*). Hann hefir gert svo ráð fyrir, að í þeim
hallargarði skuli koma í safn allar þær gjafir og kjörgripir,
sem honum hafa verið gefnir. Auðvitað, að það muni «Bis-
marcks safn (Museum)» kallað.
I Suðurbaiern fundu menn í haust jarðsokkinn kastala frá
tímum Rómverja þar í nánd, sem Eining heitir. Fundurinn
þótti hinn markverðasti, því hann sýndi glöggt virkjagerð
Rómverja (á keisaratímunum), og þegar til var grafið, fundust
hjer allskonar fornleifar, vopn, áhöld, búshlutír, verktól hand-
lækna, og urmull af dýrum munum, einkarlega steinsettum
hringjum, en í marga steinana goðamyndir grafnar. jþar fund-
ust líka peningar frá timabilinu milli Nerós ogValentians annars.
I kolanámum, sem Camphausen heita, hjá Saarbriicken
varð mikill mannskaði af sprengigosi í marzmánuði, en hafði
sem vant er kviknað í gasloptinu í undirdjúpum námanna, eða
1500 álna fyrir neðan námamunnann. þ>ar fórust eitthvað um
150 manna.
Annað manntjón biðu þjóðverjar á sjó, er eitt herskip
þeirra (korfetta), Agústa að heiti, fórst í hvirfilbyl i Adenflóa
— að því menn ætla — á siglingu til Astralíu, með menn
vopn og vistir til hinna þýzku flotastöðva á þeim austurvegum.
Á herskipinu voru 226 menn, meðal þeirra 16 fyrirliðar.
Mannalát. 13. janúar dó einn af hinum nafnkenndari
hershöfðingjum þjóðverja, Agúst prins af Wurtemberg
(72 ára gamall). 1858 setti Prússakonungur hann til forustu
fyrir varðmannaliði sínu, einvalaliðinu i her þ>jóðverja. 1866
vann hann sigur á Gablenz (herforingja Austurrikiskeisara),
þar sem Saar heitir, og síðar dró þar til úrslita í bardagan-
um við Königgrátz, þegar sveitir hans runnu upp á hólana
við Chlum, og hröktu Austurrikismenn af þeirri höfuðstöð. I
orrustunni miklu hjá Gravelotte (18. ágúst 1870) varð mikið
*) Ættarskrá Bismarcks byrjar á 1309, en á miðri 14. öld voru lendir
menn í þjónustu < markgreifans* af Brandenbnrg, og höfðu eignazt
þau jarðagóz í Altmark, sem þeir juku síðar.