Skírnir - 01.01.1886, Side 98

100
ÞÝZKALAND.
og honum var landstjórnin í Sljesvik i hendur falin eptir
striðið. 1866 hafði hann yfirforustu fyrir «Mainher» Prússa
og gerðist afar harðleikinn við bandamenn Austurríkis i vestur-
og suðurhiuta f>ýzkaland. f>að var hann, sem lagði 60 mill-
ióna útlát á Frakkafurðu, þegar borgarstjórnin svaraði, að hann
skyldi þá heldur hleypa hermönnum sinum til rána á borgina.
1 franska stríðinu fylgdi hann Friðr. Karli prinsi við Metz, en var
siðan fyrir þeim stórdeildum (80,000), sem sóttu vestur að
Rouens (Rúðu)*) og börðust siðar við lið Faidherbes. Við
forustu fyrir öllum austurher f>jóðverja tók hann siðar, en þá
voru Frakkar því nær að þrotum komnir. Eptir ófriðinn var
hann fyrir her f>jóðverja, sem sat á Frakklandi þar til er búið
var að borga millíarðana (5). 1880 tók hann við landstjórn í
Elsass og Lothringen, og þó menn yrðu að kannast við dugn-
að hans og rjettsýni, tókst honum ekki að laða landsbúa til
hollustu við hina nýju yfirboðara sína.
Austurriki og Ungverjaland.
Efniságrip: Nyr keisarafundur. — J>jóðflokkastríð. — Sum gremju-
efni pjóðverja. — Mannalát.
Rikin verða opt eins og einstakir menn að vara sig á
vinum sínum og stundum er vinátta þeirra — t. d. granna-
ríkjanna Rússlands og Austurríkis — af þeim forsjálnishug
sprottin í öndverðu. Vináttan vill til einkamála draga, og tii
beirra verður innt á vinafundunutn, en einkamálin verða ein-
mitt bönd á þeim, sem þau tengja sín á milli. Af þeim toga
var sá nýi þriþættingur keisaravaldanna undinn, sem menn
•
Af Rúðuniönnum kúgaði liann 15 millíónir franka.