Skírnir - 01.01.1886, Qupperneq 114

116
BALKANSLÖN'DJN.
hernum til sóknar. Önnur höfuðdeildin skyldi sækja kastalann
Widdin, en hin halda suður til Sofíu, höfuðborgar Boigara,
og láta þar til skarar skriða. Alexander jari beið ekki átekt-
anna i atgjörðaieysi. I ávarpi sínu tii Bolgara sagði hann, að
þeir ættu hjer við þeim að taka, sem vildu bræðravíg vinna,
og bað þá treysta Guði og góðum málstað og ganga til varnar
með öruggu skapi. Foringjum og öðrum skynberandi mönn-
um frá öðrum löndum leizt svo á alla skipun Alexanders jarls
og viðbúnað, og á röskieik og kunnáttu hermannanna, að þeir
spáðu þvi þegar í brjefum til blaðanna í Vestur-Evrópu, að
Serbar mundu hafa hjer fullt i fangi. Við bæ þann, sem
Slivniza heitir í útnorður frá Sofíu — miðsvega þaðan til landa-
mæranna — ijet jarl vanda mest til virkjagerðar, og hjer
skyldi innrásarhernum viðnám veitt, og menn hans reyna sig
að marki. Annars voru viða smávigi búin og þar varðsveitir
settar allt upp að skarði skammt frá landamærunum, þar sem
Dragóman heitir, og Zaribrod, litlum bæ nokkru nær. Hjer kom
her Serba að kveldi þann 14. nóv. (sama dag, sem stríðið var
sagt á hendur). Milan konungur hafði aðalforustu hersins, og
næstur honum fyrir «suðurdeildinni» var sá hershöfðingi, sem
Hovatowiz heitir. það er sagt, að konungur hafi haft hjer nær
þvi 40,000 manna undir merkjum. það virðist, sem hann hafi
ekki búizt við mikilli mótstöðu þar vestur frá, því það er haft
eptir honum, að hann 'nafi sagt við fylgiliða sina: «annan
sunnudag (22. nóv.) verðum við i Sofiu!» Smásveitir hurfu
hjer skjótt undan suður að Dragómanskarðinu. Hjer var all-
hart viðnám veitt báða dagana næstu, áður Bolgarar hjeidu
undan ofureflinu suður tii Slivnizu. Mílan konungur ljet
nú lið sitt sækja fram í þremur höfuðflokkum, þvi að þrem
vegum skyldi að höfuðborginni komið. Hann var sjálfur fyrir
miðfylkingunni, og slcyldi hún um það skarð fara, sem hjá
Slivnizu liggur. En hjer var sá þröskuldur fyrir honum, sem hann
átti ekki yfir að stíga. Hjer stóðu forverðir Serba mánudags-
kveld þann 16. nóv. Mílan konungur sá að hjer var hörð
vinna fyrit' höndum, og ætlaði her sínum að taka hvíld í ná-
anunda við virkin daginn á eptir. Hann hafði líka gert hiiðar-