Skírnir - 17.06.1911, Síða 6

102
Frá uppvexti Jóns Sigurðssonar.
flrði. Um það leyti sem Jón fæddist var síra Sigurður
aðstoðarprestur hjá Jóni föður sínum.
Síra Sigurður var hár maður og þrekinn, heldur
friður sýnum, bjarteygur og vel hærður. Hann var tal-
inn klerkur góður, skyldurækinn og alvörugefinn. Búsýslu-
maður var hann mikill, gekk jafnan sjálfur að slætti á
sumrum og batt heim hey; á vetrum óf hann vaðmál,
en á vorin var hann formaður á sexæring, er hann átti
sjálfur, og reri oftast á svonefndum Hamri, yztu veiðistöð
í Arnarfirði að norðanverðu. Um síra Sigurð er þessi
formannsvísa:
Sæmdum hrestur bókabör
beint um fiskamýri
Sigurður prestur sómaör
súðadiski stýri r.
Síra Sigurður kendi ýmsum piltum í heimaskóla og
gafst þannig færi á að halda við skólalærdómi sínum,* en
að öðru leyti var hann enginn fræðimaður og gáfur hans
hneigðust fremur að verklegum framkvæmdum.
Þórdís móðir Jóns var meðalkvenmaður á hæð, vel
vaxin, andlitið frítt og gáfulegt. Einkum er til þess tek-
ið hversu hún var forkunnar vel eygð: augun smá og
móleit, en fjörmikil. Var hún af öllum sem þektu hana
talin mesta skýrleiks og gáfukona og valkvendi. Gísli
óðalsbóndi Asgeirsson á Alftamýri, réttorður maður og
minnugur, sem er aðalheimild mín um það sem hér er
sagt af foreldrum Jóns Sigurðssonar, ber afa sinn síra Jón
Ásgeirsson, sem lærði í heimaskóla hjá síra Sigurði og
varð síðar prestur á Kafnseyri, fyrir því, að frú Þórdís
hafi verið vel að sér í forntungunum og fyrirtaks kennari
og hafði hún oft rekið mann sinn í vörðurnar, er þeim
varð tilrætt um bókleg fræði. Hún var kona hæglát og
geðgóð, en stjórnsöm á heimili; að jafnaði var hún fáorð,
en hafði til að vera hnittin og jafnvel meinleg í orði,
ef henni þótti miður. Því sagði Hrólfur karl, er var
allan sinn aldur fyrirvinna hjá þeim hjónum, að