Skírnir - 17.06.1911, Page 41
Frá uppvexti Jóns Sigurðssonar.
137
verða útkljáð. Það gleður oss að sjá, að Þér, herra arat-
maður Johnsson! sem framsögumaður nefndarinnar í málí
þessu, haíið fallist á flest þau atriði, sem vér mundum
helzt kjósa að framgang fengi, og þar eð vér álítum það
skylt og vonum að hvorugum Yðar, heiðruðum fulltrúum
vorum, muni vera ógeðfelt, að vér einnig látum meiningu
vora í ljósi um slikt málefni, og sýnum með því, að vjer
finnum innilega til alls þess sem varðar hag fósturjarðar
vorrar, þá leyfum vér oss að bæta þeirri kröptugri bæn
vor allra við vilja Yðar, að þjer vilduð með alefli styrkja
til þess, að atriði þessi mætti fá framgang«.
Bréf þetta hreif. Við fullnaðarumræðu urn alþingis-
málið lýsti framsögumaður Grímur Jónsson því yfir, að
hann mundi fallast á breytingartillögur Christensens um
að alt skyldi fara fram á íslenzku og allir mætti hlýða á
það er fram færi á alþingi. Breytingartillagan um fjölg-
un alþingismanna væri og á góðum og gildum rökum bygð
og mundi hann ekki hafa hikað sér við að greiða atkvæði
með henni, ef honum risi ekki hugur við kostnaði þeim,
er svo fjölment fulltrúaþing mundi baka landinu. I líka
átt fórust og Finni Magnússyni orð. Hins vegar þótti
konungsfulltrúa og meiri hluta nefndarinnar þetta kynleg
veðrabrigði hjá íslenzku fulltrúunum og það því fretn-
ur sem þeir höfðu ekki brotið upp á neinurn slíkum breyt-
ingum, er tilrætt var um þessi atriði í nefndinni. Það
þótti og kynlegt, að bréf hinna 27 Islendinga hafði ekki
verið sent þinginu eða nefndinni í alþingismálinu, heldur
íslenzku fulltrúunum, svo og að bréfið var skrifað á ís-
lenzku en ekki dönsku og loks það, að bréfið kom svo
seint og að framsögumaður vildi ekki nafngreina þá er
skrifað höfðu undir bréfið, enda þótt mælst væri til þess
af hinum nefndarmönnunum, en hins lét hann getið, að
undir bréfinu stæði nöfn nokkurra manna, sem hann þekti
ekki sjálfur1). Að því búnu var gengið til atkvæða um
*) Sbr. Fréttir frá Fulltróaþingi í Hróarskeldu 1842, bls. 164—217
og Lovsamling for Island XII, 458—461 bls.