Norðurfari - 01.01.1849, Qupperneq 76

78
NORBOBFAKI.
gagnstæð aðalreglu frjálsra fjelaga, a5 láta undan meiri hlutanum
ef menn á annað borð vilja vera i fjelagskapnum. Uppreisnin varð
líka fljótlega bæld^niður, og þingmenn gátu í ró og friði tekið
til starfa sinna. I Pálskyrkjunni höfðu þingmenn eins og aðrar
meginlands þjóðir hermt það eptir Frökkum, að setjast, eptir því
hvaða meiningu þeir höfðu eða þóttust hafa , á vinstri eða hægri
hlið og í miðjuna; og það var vist að ekki vantaði nóga Frakka
apa þar, einknm á vinstri hlið, sem án þess að taka nokkurt
tillit tll þess hvað eiginlega væri haganlegast og bezt fyrir föðurland
sitt, hugsuðu aðeins um að eta allt upp eptir Frökkum, og þegar
þeir gerðu eitthvert axarskaptið eða sögðu, þá að láta ekki lengi
bíða áður enn þeir reyndu að smegja því einhvern veginn inn á
jáýzkalandi líka. jiar var nóg af þeim mönnum, sem ekki telja
veraldarsöguna lengur enn frá 1792, ekki vita að nokkur önnur
þjóð sje til enn Frakkar einir, og enga hugmynd hafa um að heim-
urinn sje annað enn aðeins miðbik Norðurálfunnar. jþeir sem í
miðjunni sátu voru þó langtum skynsamarí enn þessir menn, og
þeir voru líka meiri hlutinn, en báðir hinir flokkarnir, vinstri og
hægri hliðin gjörðu allt sem þeir gátu til að spilla málonum fyrir
þeim, og vjer viljum heldur ekki segja að þessir meðalmenn hafi
sýnt þann kjark eða dug, sem hjer þurfti með. Fyrsta merkilega
ákvörðun þingsins, var að það kaus Jóhann erkihertoga af
Austurríki til ríkisforstjóra í bráð, og ályktaði þannig að hið gamla
sambands þing væri ei lengur löggilt. Herra Jóhann er föður-
bróðir Ferdínands keisara, og var það einkum talið honum til
gildis að hann var aldrei velliðinn af Metternich, og að hann ein-
hvern tíma hefði átt að segja yfir borðum í veizlu: “ekkert Prúss-
land og ekkert Austurríki! öflugt og eitt jiýzkaland!” Hann tókst
líka strax á hendur ríkis forstjórnina 12. Júlí, og rjeði sjersíðan
ráðaneyti; en ekki fórst þessu fyrsta ráðaneyti hans neitt sjerlega
vel í tilliti til jiýzkalands, sem ekki heldur var að búast við, því
Schmerling riddari frá Vinarborg var hófuðmaður þess þó
Leiningen fursli væri forseti. Fyrsta verk þessa ríkis-ráðan-
eytis var að herstjórnar-ráðgjafinn skrifaði höfðingjum á jiýzka-
landi til, að þeir skyldu láta herliðið sverja ríkisforstjóranum trú
og hollustu hver í sinu ríki yfir allt land og á einum degi, og
var það gert á flestum stöðum 6. Agúst.
í fyrsta ráðaneyti Prússa konungs eptir 18. Marz voru
þessir menn helztir: Camphausen forseti og Hansemann
fjárstjórnarráðgjafl. Konungur setti sjálfur þjóðþingið fyrsta 22. Maí
í Berlinni og tók það þá til starfa; en ekki gat ráðaneyti Camphausen’s
lengi haldið sjer fyrir þessu þingi, og 24. Júní varð Auerswald
forseti í stað hans, en Hansemann hjelt embætti sínu. Skömmu
síðar var lagt fram frumvarp stjórnarinnar til nýrrar stjórnskrár,
sem þingið átti að ræða um; en ekki varð það vinsælt almennt
fyrir því að þingmónnum þótti höfðingjum og ríkismönnum
ofmikið í vilnað, og þó vjer engan veginn sjeum úr þeirra flokk,
4