Norðurfari - 01.01.1849, Qupperneq 127

FRELSIS HREIFINGARNAR.
129
D’Israeli í henni neðri, voru reyndar að kvarta yflr a5 landinu væri
illa stjdrnað; en þegar rnenn gáðu vel að ræðura þeirra lenti þó
eiginlega allt í því, að þeir voru óánægðir yfir að allt gengi, ekki
einasta eins vel, heldur líka betur enn áður, síðan R. Peel rým-
kaði um verzlunarfreisið, og þó einkum gramir við Palmerston
yfir því að hann skyldi vilja niðurlægja sig til að viðurkenna frakk-
neska þjóðríkið og halda vinfengi við það, en ei undireins gera
eitthvað til að hjálpa Neapels konungi og Austurríkiskeisara til að
kúga Sikileyinga og Lombarda. Danir voru honum líka reiðir af
því hann ei Ijet leiðast til að hjálpa þeim móti hertogadæmonum
og ’þjóðvcrjum, en það má vera hverjum heilvita manni auðsjeð
að frjálslyndum ráðgjafa, sem samkvæmt stöðu sinni á að fást við
málefni alls heimsins, varð að liggja meira á hjarta, að leggja ei
einingu þiýzkalands nokkra hindran í veginn, enn að vera að hugsa
um hvort Danska eða ’Jiýzka væri töluð í nokkrum sóknum lleiri eða
færri í dálitlu ríki. Palmerston svaraði heldur aldrei mótstöðuinönnum
sínum með öðru enn því að koma á griðum bæði í suðri og norðri,
svo mcnn gætu síðan betur rannsakað málin í friði, og allur þorri
þingmanna var líka of skynsamur til þess ei að skylja, að- það
væri ófært á svo vöndum tímum að láta Whigstjórnina falla og
Torymenn komast til valda. Innanríkisstjórnin var að sínu leiti
eins skynsamleg og utannríkis, og þó þinginu væri slitið 5. Sep-
tember án þess að nokknr eiginlega merkileg lagafrumvörp hefðu
verið lögð fyrir það, hafði það þó styrkt ráðgjafana ágætlega í því
að halda uppi lögum og reglu yfir allt land. Uppreisnar tilraun
Ira var buguð með litlum liðsafla án þess að stjórnin þyrfti að
beita nokkru af dónaaðferð harðstjóranna og siðleysingjanna, her-
sátrum, prenntunarbanni o. s. frv., og nú notar hún sjer ei heldur
sigurinn til að kúga og kvelja , en til að reyna að bæta svo hag
írlendinga sem henni er mögulegt. Bretland hefur yfir höfuð í
þetta skipti Ijóslega sýnt, einvöldonum til gremju, hversu miklu
frelsið er sterkara enn kúganin, og allt blómgast miklu betur I því;
og Examiner gat því með fullum rjetti sagt um það við árlsokin
þessi þungu en sönnu orð: “skipið sem afbar svo voðalegt ofveður
getur ei hafa verið illaútbúið, og engir klaufar hafa stjórnað því.”
Fyrir utan England var líka annað land, sem að minnsta
kosti ekki sýnilega hreifðist af byltingonum — vjer meinum
Rússland. En hversu ólík var ei þessi kyrrð hinni starfsömu ró
á Englandi! eins ólík og friður grafarinnar cr ólíkur lífinu. Ef
menn gátu líkt Englandi við göfugt skip, sem í óveðrinu sigldi
fyrir fullum seglum og ílaug fram úr öllum öðrum, þá var Rúss-
öll hemjandi ófrelsisbönd. Helstu whig blöð og tíinarit em: Globe, Daily
News\ Examiner (vikublað) og Edinburfrfi fíeview (fjórðungsárrit) ; tory em
Sianaard og Qwarterly fíeview (fjórðnngsárrit) og nú sein stendur lika
JlJorning Chronicle og Times, að minnsta kosti í utanríkisinálom Petta
eru allt heiinsrit, og það sem í þeiin stendur er mikilvægt, ekki einasta fyrir
þjóðir, heldurlíka fyrir öiliigustu sljórnir, því fræðiinenn 1 frjálsmn lönduin em
betur að sjer í stjornarefnuin og þekkja betur til ástands heiinsins enn æðstu
ráðgjafar í liálfblindn barðstjórnar- eða einvaldslandi.
1