Norðurfari - 01.01.1849, Qupperneq 137

FKEISIS HRBIFItlGARHAR.
139
Jótland, og þar sat hann i makindum og ljet bændur ala sig og
tið sitt: lengst komst hann sjálfur til Arósa, og sendi þaðan nokkurn
flokk hermanna til Vjebjarga. A me5an var Bonin faliS á hendur
a5 sitja um kastalann Frideriria, sem liggur á tanga dálitlum
gagnvart Strib á Fjóni, og er sundið ofboð mjótt. Til þessa
umsáturs var því sljesvík-holsetska liðið haft, og þó leit svoútsem
þar væri líka linlega sótt, því engar eiginlegar árásir voru nokkru
sinni gerðar á virkin. Svona liðu tveir mánuðir næstum því í
aðgerðaleysi, en þá kom dönsku hershöfðingjonum saman um, að
draga saman mestan liðstyrk sinn á Fjóni og flytja leynilega um
nótt inn í kastalann, og ráðast svo út úr honum að óvina liðinu.
Bye flutti lið sitt á skipum frá Jótlandi til Fjóns, svo Bonin
varð ei var við, og Meza kom þangað með flokk sinn frá Alsey,
en fyrir voru þar hershöfðingjarnir Búlow, Schleppergrell og Moltke.
Nú var allt liðið flutt yfir sundið um nótt hins 6. Júlf, og sam-
nættis rjeðist það út úr kastalanum að sljesvík-holsetska hernum.
Meza var fyrir forverðinum og lagði fyrstur til orrustunnar, sem svo
lauk að Bonin varð að draga lið sitt saman og hörfa undan eptir
hrausta vörn. Danir tóku þar næstum því allar fallbyssur óvina
sinna og farangur, og brutu niður umsátursvirki þeirra, _en sjálfir
höfðu þeir lika keypt sigurinn með falli hins hrausta Olafs Rye
(hann var Norðmaður að uppruna), og lið þeirra var svo illa tilreika
að þeir gátu ei hugsað til að reka flóttan, en snjeru við svo búið
aplur inn í kastalann. Með þessu höfðu þeir nú reyndar hefnt
Kristjáns VIII., en síðan hafa þó margir spurt til hvers þessi
barátta hafi verið, þegar þeir ei notuðu sjer af sigrinum, en
grið voru samin í Berlinni rjett um sama leitið (10 Júlii án nokkurs
tillits til hans, og siðan staðfest af Dana og Prússa konungi þann 17.
Eptir þeirri gjörð er nú friður aptur ákominn um ótiltekinn tíma með
þeim skilmálum að Sljesvfk skuli á meðan vera stjórnað af þriggja-
mannanefnd, sem danska, prússneska og enska stjórnin velur —
en hvort úr þessum griðum verði varanlegur friður er ei hægt að
vita. Hvað Danmörk að öðru leiti viðvíkur þá er það stutt að
segja að þinginnu var slitið 5. Júní eptir að konungur hafði sam-
þykkt þau frumlög fyrir ríkið, sem það hafði búið til, og að hið
nýja þing samkvæmt þcim á að koma saman fyrst í Oclóbcr —•
en hvort hin nýja stjórnarskrá sje ill eða góð, erum vjer ei færir
að dæma um, og það mun líka hver gera á sinn hátt. XJm hina
nú verandi dönsku sljórn viljum vjer og að eins scgja það að vjer
höldum hún, þrátt fyrir allt frelsi sem á að vera í frumlögonum,
sje fúsari á að halla sjer að Rússlandi og siðleysinu enn að Eng-
landi,og mcnntaninni.
I suðri var griðum sagt upp hjerumbil um sama leiti sem i
norðri, og er þessi aðdragandi að óeirðum þar. ^iegar hin nýja
stjórn í Rómaborg var búin að koma sjer fyrir, ljet hún kalla
saman nýtt þing og kunngjöra frá Capitolio að Róm skyldi hjcð-
anaf vera res publica eins og í fornöld. Forseti þess hins nýja