Eimreiðin - 01.01.1900, Qupperneq 77

77
hús ný, Hjartar snikkara og Einars Finnssonar, og eru í smíðum,
en neðar er »Stuölakot«, húsaþyrping nokkur, og hefur þar fyrr-
um verið bær og stöðull, og heitið »Stöðlakot«, þótt nú sé nafnið
afbakað.
Skólastígurinn liggur út úr Bankastræti, og er þar fyrst hús
Björns Guðmundssonar múrara og timburkaupmanns, stórt hús
tvíloftað, með tveim götudyrum; þar fyrir framan er blómgarður
og girtur vönduðum múrvegg, Pá er lítið hús einloftað, og var
fyrrum eign Pórdísar Melsteðs, ekl-cju Jónasar Thorstensens sýslu-
manns; en síðan bjó þar Arinbjörn Sveinbjarnarson, bókbindari,
þangað til hann bygði sér hús á Laugaveginum, sem fyr er getið.
Bá er hús allmikið, sem Einar Jónsson snikkari bygði. Einar átti
fyrst heima í Hafnarfirði á bæ þeim er Brúarhraun nefnist, og við
það var hann lengi kendur; hann var listamaður og smíðaði sér
fiðlu (fíólín) og lék á hana, kendi sér sjálfur; Einar fluttist síðan
til Reykjavíkur og græddist honum skjótt fé, svo hann átti hér
inni í mörgum húsum og bygði þetta hús; þar eru margir klefar
og margt fólk býr þar til leigu; þar andaðist Einar. Annað hús
bygði hann þar á bak við, og var það fyrst geymsluhús, en hann
breytti því síðan í íveruhús og þar var prentsmiðja Sigmundar
Guðmundssonar og þar brann hún. Nú eru talin húsin í þessari
röð og kemur þá Latínuskólinn með sínum skíðgörðum og bygg-
ingum, sem síðar mun getið verða; en er því sleppur öllu, þá er
hinumegin hús síra Eiríks Briems prófasts og guðfræðiskennara,
það er einloftað og mjög vandað og þægilegt, og liggur hátt uppi
yfir túnhallanum, sem nær ofan að Tjörninni, en þar fyrir neðan
liggur Skálholtskotsvegur, og eru grjótgarðar beggja megin eins
og traðir, en tún fyrir ofan og neðan; ofar við þann veg stendur
steinhús, er Jón Árnason landsbókavörður bygði, en eftir hann
fékk dr. þorvaldur Thóroddsen húsið og lét lengja það; þar býr
nú dr. Jón þorkelsson rektor. þá er »Skálholtskot«, sem er þyrp-
ing nokkur af húsum og bæjum; í einu húsi nýju þar býr síra
Benedikt Kristjánsson. — Ef vér göngum lengra upp eftir vegin-
um, þá komum vér að »Laufási'!, aðsetursstað séra þórhalls
Bjarnarsonar, prests að Laufási, og er þessi eign kölluð eftir hon-
um; þar er fagurt landslag, grösug brekka og frjósamt tún, sem
blasir við suðri og sólu, enda vel hirt og ræktað, en Tjörnin fyrir
neðan; þar uppi á brekkunni hefur síra þórhallur látið reisa eitt-
hvert hið snotrasta hús hér á landi, og svo eru peningshús neðar,