Eimreiðin - 01.01.1900, Qupperneq 91

9'
■en áður. Alþingishúsið er tvíloftað og svalir framan á, uppi yfir
dyrunum, úr steini og með steingrindum; alt er það traust að sjá
og alvarlegt, nokkuð þunglamalegt; engin upphækkuð undirstaða
er undir byggingunni, heldur hvílir hún þétt við jörðu niður og er
ekki gengið upp nein stig eða þrep, þá er inn skal ganga um
aðaldyrnar. Uppi yfir þeim situr »fálkinn«, merki íslands; en uppi
yfir fjórum efri gluggunum eru myndaðar hinar fjórar landvættir,
sem Snorri segir frá í Heimskringlu. Efst uppi fyrir miðjunni er
ríkismerkið. Upp úr þakinu eru tveir þrumuleiðarar, en ekki
vitum vér, hvort nokkurt eftirlit hefur verið haft með þeim. Göng-
um vér þá fyrst inn um aðaldyrnar og er þá fyrst stór forstofa,
og tvær digrar súlur sívalar, en bekkir til beggja hliða. Til hægri
handar er gengið inn í Landsbókasafnib, og er herbergi fyrir
framan, þar er mynd af Magnúsi Eiríkssyni. Par innar af er
lestrarsalurinn; þar er eitt langt borð og blekbyttur greyptar í,
handa þeim, er vilja rita; fyrir gaflinum gagnvart innganginutn eru
skápar með orðabókum og öðrum vísindalegum hjálparmeðulum,
og er skáphurðunum svo illa fyrir komið, að furðu gegnir. Stór
mynd er á veggnum af Rafni, hinum fræga stofnanda Fornfræða-
félagsins og Landsbókasafnsins (sem áður hét Stiftisbókasafn, eins
og fyr er getið); þessi mynd er olíúmynd og hafa dætur Rafns
gefið hana. Landsbókasafnið er í öllutn neðri herbergjum alþingis-
hússins, og er hið einasta safn hér, sem hefur viðunanlegt hús-
næði. enda eru þar margar góðar og dýrar bækur, þótt fáir eða
engir noti þær, þar sem hér er ekkert vísindalíf. — Fyrir miðjum
aðaldyrum alþingishússins og í forstofunni liggur stigi upp á salina
uppi; sá stigi er léttur og liðugur, og stingur það í stúf við hinn
þunga byggingarstíl. IJá eru hurðir með glerrúðum fyrir framan
salina, og gangur fyrir innan; úr þeim gangi eru dyr inn í þing-
salina og skrifstofurnar, og önnur herbergi þar. Salur neðri deildar
er stór og skrautlegur, loftið hátt með upphleyptum blómmynd-
um, en veggirnir með stórum ferhyrndum reitum, og hefur sjálf-
sagt verið ætlast til, að myndir yrðu þar málaðar; en þar hafa
verið hengd upp ýms stór málverk, sem hafa verið gefin til mál-
verkasafns; hefur þetta hvergi orðið geymt annarsstaðar, og hafa
stórir járngaddar verið reknir inn í múrinn til þess að bera mynd-
irnarnar, og hafa veggirnir skemst allmikið af þessu. Mynd Jóns
Sigurðssonar og Kristjáns konungs áttunda hangir í salnum, og
fleiri myndir merkra íslendinga. — Forsetastóllinn er gagnvart