Skírnir - 01.01.1886, Side 71

73
í t a I i a.
Efniságrip: Erindið til Rauðahafs; ráðherraskipti. — Frakkar og-
Italir i Túnis. — Afraælisdagur konungs. — Frá Leó páfa. — Mannalát.
ítalía hefir árið umliðna látið sín við fátt annað getið utan-
rikis, enn það sem þegar er á minnzt í fyrra i þessu riti, er
þaðan var í byrjun ársins leiðangurslið sent til Rauðahaís, þar
sem Italir gerðu sig heima komna í tveimur strandaborgum,
Assab og Massauah (eða Massúa). það er ætlun manna, að
Gladstone hafi hvatt ráðherra Italíukonungs til þessa fyrirtækis,
eða að ráða stöðvar undir sig fyrir handan Miðjarðarhaf í
staðinn fyrir það, sem þeim tókst ekki að festa hendur á í
Túnis eða Trípólis. Ur samvinnu eða tilbeining við Englend-
inga í Súdan varð ekki, sem vita má, úr því Bretar hurfu svo
frá áforfaum sinum, sem af er sagt í Englandsþætti, en
hjer verður líka við að bæta, að Granville tók þvert fyrir, að
neitt bandalag væri við Itali ráðið. Mancíni stóð þá fyrir
utanríkismálunum i ráðaneyti Depretis, og ljet drjúgt yfir snjall-
ræði sínu, og líkti því við fyrirhyggjuráð Cavours, er hann ljet
herlið Itala (Sardiníukonungs) taka þátt í Krímeyjarstríðinu.
þó þetta ráð mætti afar álitlegt kalla, og við þeirrar þjóðar
hæfi að ráða landeignir undir sig i Afriku, sem svo miklum
ströndum ræður og ávallt hefir verið með mestu siglinga- og
verzlunarþjóðum talin, veittu margir á þinginu Mancíní harðar
átölur fyrir allt saman. Bæði var, að þeim þótti lítið til
munar draga gagnvart Frökkum (í Túnis), en kálið ekki sopið,
þar sem eptir var að vita, hvort soldán í Miklagarði vildi láta
það mótmælaiaust undan sjer ganga, sem Italir vildu eignast.
Kurinn óx þó meir síðar á þinginu, þegar frjettir bárust að
sunnan af mannfelli hersins sökum ofurhita og óheilnæmis, og
hríðunum gegn þeim Manciní vildi þar ekki af ljetta, fyr enn
ráðaneytið sagði af sjer. Depretis tók þó eptir langa rekistefnu
aptur að sjer að skipa nýtt ráðaneyti, og komu í það flestir