Skírnir - 01.01.1886, Side 87

CÝZKALiND.
89
síðar ljetu þeir hálfnauðugir landskika af hendi til þjóðverja
ú. vesturströnd Afríku við Nigermynni. Seinna þóttust þeir
eiga eptir meiru að sjá, þó þeir ljetu lítið á því bera. þýzk
verzlunarfjelög höfðu ráðið undir sig eða keypt af Afrikuhöfð-
ingjum stórmikil lönd á austurströndinni i grennd við Zansíbar
og svo langt upp eða vestur gagnvart vatninu Tanganýíka.
Auðvitað, að fiestir höfðingjanna eða kónganna gerðust um
leið skjólstseðingar þýzkalandskeisara. Meðal þeirra konungur
þess lands, sem Vítú heitir, Said Burgasch, Zansíbarsoldáni
þótti hjer heldur nær gengið, þóttist eiga tilkall til sumra
landanna, og kallaði Vítúsoldán sjer háðan. Hann sendi
nokkrar sveitir hers inn i landnám þjóöverja, sem í Úsagara
heitir*). Hann vildi ekki láta skipast við átölur erindrekans,! en
mátti vita á sig veðrið, þegar sendiboðinn bað hann vel lifa. það
leið heldur ekki á löngu fyr enn 6 herskip af flota þjóðverja lögðu
inn á höfn við Zansíbar og hótuðu skothríð á 24 stundafresti. Eng-
Iendingar hafa að vísu þótzt eiga meira meðZanzíbar enn aðrir, og
kallað soldán sinn skjólstæðing, enda bað hann þá nú ásjá og
skaut sjer undir skjólsvæng flota þeirra, en þeir hafa þar jafn-
an herskip, sem eiga að vaka yfir og banna þrælasölu þar
eystra. þeir hnykluðu að vísu bryrnar, en rjeðu soldáni til að
láta undan þegar, og þvi ráði fylgdi hann. Landeign þjóðverja
á þeim slóðum segja menn á stærð við allt Prússaveldi, en að
þeir sitji nú betur fyrir enn nokkur þjóð önnur viðskiptum við
Afríkuþjóðir þar eystra og á öllu miðsvæði þeirrar álfu. þjóð-
verjar gáfu upp þá nýlendustöð við Lúsíuflóann, sem þeir höfðu
hug á (sjá «Skírni» i fyrra 106. bls.), og gerðu það Englend-
ingum til skaps, en knúðu þá til samkomulags um leið um
landnám i eyjaálfunni eða Astralhafi, þó það væri Astraliubú-
um mjög í móti skapi. Landnámið er svo í fám orðum að
greina: A N)’ju Guíneu norðan- og landnorðanverðri hafa
þeir markað sjer land, 3255 ferhyrningsmílur að flatarmáli.
það kalla þeir nú Vilhjálmskeisaraland. A Nýja Irlandi 212
*) Önnur lönd, sem áskotnuðust þjóðverjum voru: Úsaga, Ngúrú og
Úkamí.