Skírnir

Årgang

Skírnir - 01.01.1886, Side 109

Skírnir - 01.01.1886, Side 109
BALKANSLÖNi 'IN. 111 Rússar ætluðust til rækilegri lykta og landaskipta þar eystra, enn á endanum urðu, þegar þeir morkuðu fyrir (í San Stefanó) miklu riki — Bolgararíki — milli Dunár og Grikklandshafs ægeiska liafsins), og ætluðu Serbíu mun drýgri viðauka sinna landa, enn hún hlaut. Fyrirætlun þeirra var brjálað í Berlín, af því hin stórveldin þóttust vita, að hið nýja Bolgararíki mundi ekki verða annað enn dilkur Rússaveldis, sem svo vildi seilast öðrum hrammi sínum niður að Miðjarðarhafi. Og einmitt af því að menn vissu, að Rússar mundu fá nýtt svig- rúm fyrir sunnan Duná á Bolgaralandi, þá var ráðasvið Austur- ríkis fært austar, yfir Bosniu og Herzegóvinu. þ>ó mörgum brygðust vonir í Berlín, hafa engir neinu glej'mt — og Rússar allra sízt. Grikkir, Serbar, Rúmenar, Boigarar og Svartfell- ingar — allir telja enn til meira, enn þeir hafa hlotið. Bolg- arar hlutu að þola, að þeim yrði stijað sundur við Balkan, og þau fjöll skyldu vera nýr varnargarður Tyrklands að norðanverðu, en Rússar urðu af þeim sigurlaunum, sem þeim þótti mest varið í: greiðari leið enn nokkurn tíma fyr til Miklagarðs, þegar henta þætti, og heimild tii stöðva á undan öðrum (Austurríki) við Grikklandshaf. Allt um það skyldi nú þv{ færi sætt, sem gafst til að koma Rússlandi á forræðisstöð þar syðra, og Rússar tóku þegar til þeirra athafna á Bolgaralandi — bæði hinu nvrðra og syðra — sem af er nokkuð sagt { «Skirni» 1884, 131 — 33. bls. þar er líka getið um til hvers dró, þegar fram sótti, að Rússar vildu alstaðar vera í fyrirrúmi, og Alex- ander jarli fór að þykja nóg um ráðríki þeirra, og hitt eigi siður, að fólkið tignaði í rauninni engan höfðingja svo, sem Rússakeisara. Fyrir honum var beðið í hverri kirkju á helgi- dögum, og hans mynd var i hvers manns húsi. þ>ar kom að jarl leitaði trausts og fylgdar af þeim mönnum, sem vaknaðir voru til þjóðrækni og höfðu haft skapraun af gjörræði og drambi rússneskra fyrirliða og annara umboðsmanna, en vildu að Bolgörum lærðist að meta meir þjóðlegt sjálfsforræði enn annara handleizlu og yfirdrottnun, að eiga meir undir framtak- semi sjálfra sín enn undir forsjá og krapti hins máttuga stór- veldis. I hinum afsneidda hluta — eða Rúmeliu hinni eystri
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152

x

Skírnir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.