Skírnir - 17.06.1911, Page 37

t'rá uppvexti Jóns Sigurðssonar.
133
Þar næst kveður höf. upp áfellisdóm yfir afskiftum
kansellíisins af alþingismálinu og segir því hefði verið
vorkunnarlaust að ráða bót á annmörkunum á frumvarpi
embættismannanefndarinnar, einkum þar sem því hefði bor-
ist frá einum nefndarmanni1) ágætt frumvarp til kosningar-
laga fyrir Island, bygt á óbeinum kosningum. En kansellíið
hafi þegar til kom ekki haft þrek til að gjöra neinar breyt-
ingar á frumvarpinu, heldur hefði það fallist, að því er virt-
ist, að fullu og öllu á þessi atriði í frumvarpinu og lokið lofs-
orði á nefndina fyrir »hinn góða anda« hennar, og að eins
getið þess, að æskilegt hefði verið, að hér og hvar í frumvarp-
inu hefði verið gefinn meiri gaumur að staðháttum landsins.
Þá tekur höf. fram, að þar sem stjórnin hafi ekki
þózt bera svo gott skyn á málið, að hún treysti sér til að
bæta frumvarpið, þá hefði mátt ætlast til, að fulltrúar ís-
lendinga á Hróarskelduþingi hefði kynt sér máiið til hlitar
og að minsta kosti gert sér far um að koma fram þeim
breytingum á frumvarpinu sem væri nauðsynlegar til þess
að hið væntanlega þing fullnægði tilgangi konungsins.
En af umræðum þeim, sem fram hafi farið á þinginu enn
sem komið sé, verði það ekki ráðið, heldur virðist nefndin
hafa lagt árar í bát og telja sér ofvaxið að bindast fyrir
slíkar breytingar. Meðfram kunni þetta aðgerðaleysi að
vera sprottið af því, að fulltrúarnir hafi borið kvíðboga
fyrir undirtektum þingsins í þessu máli.
Þarnæst fer höf. lofsamlegum orðum um Balthazar
Christensen fyrir hin drengilegu afskifti hans af alþingismál-
inu og segir hann hafi með því getið sér óskorað lof og lotning
hjá hverju mannsbarni á Islandi, og það því fremur sem það
‘) Páll kammerráð Melsteð, sem nefndarmenn fálu að semja frum-
varp til alþingisskipunar fyrir Island, hafði þegar gjörðum nefndarinnar
var lokið farið enn á ný að hugleiða kosningarlög nefndarinnar og
komist að þeirri niðurstöðu, að öll sú aðferð sem . . . nefndin hefði
stungið upp á til að laga kosningarlögin væri mjög svo ófullkomin og
óhagkvæm og að finna mætti kosningarlög, sem ætti betur við á íslandi.
Tók hann sér þvi fyrir hendur að semja ný kosningarlög og sendi siðan
frumvarpið út til stjórnarinnar, er hann hafði boríð það undir þá með-
nefndarmenn sína, er hann gat náð til. Þetta frumvarp Melsteðs er
prentað í Préttum frá fulltrúaþingi í Hróarskeldu 1842, 213—254. hls.