Norðurfari - 01.01.1849, Qupperneq 186

Norðurfari - 01.01.1849, Qupperneq 186
188 NORBURFARI. En þar koina ei inálinuvið, og vjer viljum mí aðeins biðja skynsama menn, að dæma iim, hvort það hafi verið svo undarlegt sein O. St sjálfum þykir, þó N</ Fjeíagsnl ekki vildu taka upp þenna þátt lians, sem ekki einasta í sjálfum sjer er lítilfjörlegur, en 1/ka, það sein hann er, öldungis gagnstæður stefnu þeirra, sem er að vinna fyrir frainförum Islands í ölln góðti, eins hvað inn- lenda menntan áhrœrir og annað. NtS höfnm. vjer skoðað báða þætti Reykjavp. sinn f hverju lagi, en þó er enn eptir eitt atriði sem báðum ber öldungis saman nm. Þeir segja nef- nilega að vjer viljum ekkert annað enn nýða danska háskólann og útrýma allri menntan á Islandi ineð þvf að banna mönnuin að sækja til hans — en hvar geta þeir sýnt að vjer höfnin gert þetta ? Vjer höfum aldrei sagt að vjer hefðum neitt á móti háskólanum 1 Höfh fyrir sig, sem dönskum háskóla, en vjer höfiun sagt hann væri ónýtur sein embætfismannaskóli fyrir Islend- inga. fað er svo langt frá að oss fmnist þetta neitt last um háskólann hjerna að oss íniklu fremur þykir það öidungis eðlilegt að Danir hvorki geti nje eigi að kenna Islendinguin til embætta á Islandi — það eiga Islendingar sjálfir að gera, og það geta þeir líka ef þeir vilja. En þó ver höfuin orðið að sýna lönanin vorum hve ónýtur háskólinn i Höfn sje í þessu tilliti, áður enn vjer hvett- uin þá sjálfa til að stofna sjer embættismannaskóla, þágetur enginn sanngjarn maður til þess tekið — menn fá svo bezt aðra tii að byggja nýtt hús að menn fyrst sannfæri þá um að eitthvað sje að hinu gamla. t*að er því líka til litils fyrir Reykjavp. að segja það sje ómögulegt að kenna þau fræði, sem vjer tolum uin, á Islandi, meðan hann ekki sannar að þau verði betnr kennd annar- staðai, og vjer fyrir vort leiti eruin sannfærðir uin að islenzk embættisinanna- efni geti nú sem stendur miklu betur lært íslenzk lög hiá einhverjum sýsluin- annj, sem sjálfur hefur lagt sig eptir þeim, enn við háskólann i Höfn. Vjer höfum sagt að menn eigi að sni'ða sjer stakk eptir vexti, og það tjái ei að taka ekki það, sein menn geta fengið, vegna þess að menn geti ei náð ölln, Allt annað segjum vjer nú að sjeu eintomir hugarburðir Reykjavp., og hyað t. a, m. þakklátseininni viðvíkur, sein hanu eins í menntan og öðru segir við sjeuin Dðnuin um skyldir, þá holdum vjer að hún sje einn af þeim verstu. Fyrst og fremst sýnduin við þeim hana einmitt bezt, ineð þvf að 1 jetta á þeim þeirri byrði að kenna okkur. og svo höldum vjer ei heldur að við sjeuin þeim svo mjög skyldir um noickurt þakklæti. I*að er heidileg villa Póslsins, þégár hann heldur háskólinn { Höfn hafi vakið þjóðernisanda Islendinga aptur; það eru sögurnar og fomritin, sem geyind eru og útgefin í Kaupmanna- liöfn, en ekki háskólakennslan þar, sem hefnr koinið þessu til leiðar; það er rödd forfeðra vorra úr haugum þeirra, en engin dönsk inenntan. Danir mega f raun og veru miklu fremur þakka okknr enn við þeim, þvi Tsland og pau norrænu fræði, sein því æfmlega fylgja, hafa mikillega haldið við þjóðerni þeirra, og bundið þá við Norðurlönd — annars væru þeir ef til vill löngu orðnir þýzkir, sem þeir þó eivilja. Hvað því viðvfkur að vjer höfum viljað banna Islendinguin að fara hingað til háskólans til að leita sjer almennrar menntnnar, þá er það ekki nema ósannleikur úr Reykjavp., því þó vjer viljum að allir islenzkir embættismenn geti tekið einbættisprófm á Islandi, þá liggujr það engan veginn jiar f. Vjer sögðum í fyrr^ytð vjer vildum að hverjum væri frjáist að fara íþvi skyni þangað, sein honuuðlitist óg hann hefði bezt færi á; eh þess vegna viljuin vjer ei heldnr að öl®menntan þurfi að vera bundin eimmgis vil danska háskólann, þvi eins og ReyTíjavp. segist hata alla hálf- menntan, eins hötmn vjer alla einokan á inenntan, og þeir sein hana verja aýna bezt ineð þvi. að þeir eru ei neina hálfmenntaðir. Að endingu viljmn vjer nú biðja góða menn að taka ei orð vor svo sein vjer höfuin vlijað gera h'tið úr öllum, sem lært hafa við háskólann f Höfn — vjer bernin of mikla virðingu fyrir mörguin af þeiny til þess. Vjer höfum aðeins varist árásum annara , og skrifum líka einungis móti þeim, sein án þess að hafa sjer annað til ágætis enn eitthvert embættispróf, þó þykjast iniklir af lærdómi sínuin. !»að er hlægilegt að heyra sl/ka menn vera að verja menntanina og br/xla öðruin rnn að þetr vilji niður brjóta hana, ef þeir ei vilja knlla svo htð skrifstofulega sainsull af ahnennmn fræðmn og nróflegum einbættislærdómi. Vjer skulum þvf framvegis ei hirða uin þó slikir ínenn geri oss þessar gersakir, því orð þeirra eru eif þess verð, og culpari a eulpatis er æfinlega betra enn að verða fyrir brósi þeirra. ENDI.
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116
Qupperneq 117
Qupperneq 118
Qupperneq 119
Qupperneq 120
Qupperneq 121
Qupperneq 122
Qupperneq 123
Qupperneq 124
Qupperneq 125
Qupperneq 126
Qupperneq 127
Qupperneq 128
Qupperneq 129
Qupperneq 130
Qupperneq 131
Qupperneq 132
Qupperneq 133
Qupperneq 134
Qupperneq 135
Qupperneq 136
Qupperneq 137
Qupperneq 138
Qupperneq 139
Qupperneq 140
Qupperneq 141
Qupperneq 142
Qupperneq 143
Qupperneq 144
Qupperneq 145
Qupperneq 146
Qupperneq 147
Qupperneq 148
Qupperneq 149
Qupperneq 150
Qupperneq 151
Qupperneq 152
Qupperneq 153
Qupperneq 154
Qupperneq 155
Qupperneq 156
Qupperneq 157
Qupperneq 158
Qupperneq 159
Qupperneq 160
Qupperneq 161
Qupperneq 162
Qupperneq 163
Qupperneq 164
Qupperneq 165
Qupperneq 166
Qupperneq 167
Qupperneq 168
Qupperneq 169
Qupperneq 170
Qupperneq 171
Qupperneq 172
Qupperneq 173
Qupperneq 174
Qupperneq 175
Qupperneq 176
Qupperneq 177
Qupperneq 178
Qupperneq 179
Qupperneq 180
Qupperneq 181
Qupperneq 182
Qupperneq 183
Qupperneq 184
Qupperneq 185
Qupperneq 186

x

Norðurfari

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Norðurfari
https://timarit.is/publication/71

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.