Eimreiðin - 01.10.1930, Blaðsíða 47

eimreiðin
ÍSLENZKAR SÆRINGAR
351
Almáltugur gitð og eilífur faðir, þú, sem ekki fyrirlítur andvarpan
þeirra, sem að eru volaðir og ei forsmáir hjartans girnd þeirra, sem að
eru sorgfullir, sjá þú til vorra bæna, er vér biðjum í vorri neyð og bæn-
heyr oss náðarsamlega, að allt, hvað oss er af djöflinum og mótkastað*
verði að öngu og eyðist eftir þínu miskunsamlegu ráði og vilja, upp á
það, að vér af öllum freistunum frelsaðir mættum þér í heilagri kristni
lof og þakkir aila tíma segja fyrir þinn elskulegan son, jesúm Kristum,
vorn herra. Amen“.
Til varnargaldurs má einnig telja þessa gömlu klausu, sem
skyldi lesin um leið og menn þvægi sér:1)
„Þvæ ég mér í döggu og dælum í brunabirtu þinni, drottinn minn. Set
ég þitt blessað bílæti2) millum augna mér. Þvæ ég frá mér alla fjandmenn
ntína og þeirra formæli. Þvæ ég frá mér rán og reiði ríkra manna. Holl
sé mér veröld til vina og velgerninga. Holt sé mér frón að fé og feng-
semi. Alt sé mér holt, sem ég þarf að gera, tala og hugsa. Þess bið
óg þig, drottinn dýrðarkongur, að hver sá maður, sem mig lítur á þess-
um degi, renni til mín ástaraugum og verði mér svo feginn, sem blessuð
mey María varð sínum blessuðum elskulega syni, þá hún fann hann við
ána Jórdan og þá hún fann hann I musterinu og hafði harmandi að honum
leitað. Einnig bið ég þig, drottinn drottnanna og kongur konganna, að
frá mér hverfi og frá mér snúist öll ógæfa og ólukka, vonzka og vélar
allra þeirra, er mig svíkja vilja í orðum eða með orðum í gerðum eða
með gerðum, I göldrum eða með göldrum eða með hverju móti þeir
vilja mér fyrir koma. Heyrðu bæn mína, dýrlegi drottinn minn. Þér trúi
®g og treysti ég til allra góðra hluta. Amen“.
Einna frægastar þeirra særinga, sem voru notaðar til varna.
eru hinar svonefndu brynjubænir, og má sjá sýnishorn af
þeim í Þjóðsögum Jóns Arnasonar I, bls. 454—9.
Hér skal tekin upp ein brynjubæn, sem er varðveitt í hand-
riti frá síðara hluta 17. aldar:3)
„Brynjubæn á morgna.
Eg signi mig með guðs náðarregni mót reiði allra illra. Flýi þeir frá
mér, sem fyrirmeina vilja mér sigurs og sælu, sem illir andar voru út-
snaraðir frá englum drottins. Svo fjarlæg verði mér öll angist, eymd og
ouinaheift sem himinn er hár frá jörðu og sorglegur dauði er fjarri syni
') Sjá En islandsk svartkonstbok frán 1500-talet utgiven med över-
sattning och kommentar af Nat. Lindquist, Uppsala 1921, bls. 36. (Fær-
Us*u handritafræðingar vorir telja þessa galdrabók ekki ritaða fyr en á
17- öld, eða nokkuru síðar en útgefandi hefur álitið).
2) Þ. e. mynd, sbr. d. Billede.
3) AM. 92, 8vo, bls. 59v.